Romalılar mektubuna göre Mesih’te olmanın anlamını üzerine çalışırken toplulukları böylesine tiyatral bir eğlenceye dahil ettiğim sırada hem izleyicilerden hem de oyunda görev alanlardan bazı kayda değer yanıtlar elde ettim. Bir kaç kez insanlar, birden kilisenin ‘Adem’de olanlar’ tarafındaki yerinden ayrılıp ‘Mesih’te olanlar’ tarafına geçti. Rusya’daki Kuzey Kafkasya’ya ilk ziyaretimde ‘Adem’de olanlar’ tarafından ‘Mesih’te olanlar’ tarafına geçen kişilere örnek olarak Ermeni bir pastör Arsen’i kullandım. Birkaç yıl sonra onun bu örnekte yer almasının yaşamını ve hizmetini tamamen değiştirdiğini öğrendim. Daha önce Tanrı’nın lütfu öğretisini gerçek anlamıyla anlamamıştı ama örnekte canlı bir yardımcı olarak yer alması onun yüreğine bir vahiy gibi konuştu. O zamandan beri bulunduğu bölgedeki kiliseler arasında lütfun büyük bir öğretmeni oldu.
Başka bir seyahatim sırasında Müslüman çoğunluğu olan bir ülkede, günaha ölmeyi, vaftizde suya gömülerek Mesih’le birlikte dirilmeyi örneklerle anlatıyordum. Örnekte kullandığım kişi genç bir hizmetkar bayandı, paedo-vaftizci bir geçmişten geliyordu (yani, bebek vaftizine inanıyordu ama tövbe ile iman edenlerin vaftizine inanmıyordu). Mesih’le birlikte ölüp vaftizde gömülmeyi sergilediği rolünü yerine getirirken, birden yeni iman eden birinin vaftizi ile ilgili bir esin aldı ve ertesi gün imanlı olarak vaftiz oldu, kendisiyle birlikte vaftiz olanlar arasında müjdeyi paylaştığı Müslümanlık’tan iman eden kişiler de vardı.
Günahı alt etmemizi mümkün kılan lütuftur. ‘Çünkü Tanrı’nın bütün insanlara kurtuluş sağlayan lütfu ortaya çıkmıştır. Bu lütuf, tanrısızlığı ve dünyasal arzuları reddedip şimdiki çağda sağduyulu, doğru, Tanrı yoluna yaraşır bir yaşam sürebilmemiz için bizi eğitiyor.’93Kendi yaşadıklarımdan da paylaştığım gibi, lütuf günahla mücadele etme konusunda yasacılıktan daha güçlüdür.
Tanrı’nın lütfu aracılığıyla Mesih’te kim olduğumuz temelinin kiliselerde sağlam bir şekilde kurulduğundan emin olmak çok önemlidir. Ne zaman elçisel temeller konusu üzerinde paylaşsam, bana ayrılan zamanın en az yüzde ellisini bu ilk nokta üzerinde harcarım, bu konu bireysel hayatlarımızda, önderlik motivasyonlarımızda ve ortak kilise yaşamımızda bize güçlü bir biçimde yardımcı olur.