“İyi bir iletişim Tanrı’yla ilişki yoluyla başlar.”56 Yalnız evlilikte değil, yaşamımızın her döneminde O’nunla kuracağımız iletişim önemli işlerimiz arasında önceliklidir. Rab ile kuruduğumuz dua (oruç), Kutsal Kitap okumak (derin düşünmek), tövbe etmek, şükrederek övgülerimiz sunmak (tapınmak, ibadet etmek) ruhsal disiplinleri doğrultusunda kurduğumuz doğru ilişki yine yaşamımızın her döneminde bizlere bereket kaynağı olacaktır.
Bizler çoğunlukla duanın ne olup olmadığıyla değil dualarımızın cevaplanıp cevaplanmadığıyla ilgileniriz. “Rab şu ihtiyacımı karşıla... Rab sağlık ver... Rab kredi kartı borçlarımı ödememe yardımcı ol” deriz. Kuşkusuz Rab’den ihtiyaçlarımızın karşılanmasını istemek yanlış değildir. Çünkü “Tanrı'nın önünde güvenimiz şu ki, O'nun isteğine uygun ne dilersek bizi işitir. Her ne dilersek bizi işittiğini bildiğimize göre, O'ndan dilediklerimizi aldığımızı da biliriz (1Yu.5:14-15).” Ama yalnız duayı ihtiyaçlarımız üzerinde kurmak dua etmeyi basitleştirdiği gibi, iç varlığımızı da yenilemekten uzak kalacaktır. Eğer böyle sığı bir dua anlayışına sahipsek dua etmenin ne olduğunu yeniden değerlendirmeliyiz: Dua, öncelikle alçakgönüllü biçimde Rab ile kurulan ilişkidir. Hristiyan (İsa Mesih’in günahlarına karşılık ölümü ve dirilişi aracılığıyla Tanrı’yla barışmış olduğundan) dua ettiğinde ruhu Rab ile ilişki kurar. Duanın yalnız kişinin kendi kendine yaptığı konuşma olmaması için Rab’bi dinlemeyi de içermelidir. Böyle bir durumda dua kişinin kendi kendisine konuşma olmaktan çıkıp karşılık konuşmaya dönüşerek Rab ile kurulan karşılıklı bir ruhsal bir ilişki, iletişim anlamını kazanır.
Derin Düşünmek Kutsal Kitap’ta Rab’bin sözüne, yaratılışta işleyen Rab’bin görkemine ve içimizdeki Kutsal Ruh’a odaklanmak; hem Tanrı sözü olan ayetlerin hem de Kutsal Ruh’un yaşamımızı değiştirmesine izin vermek demektir. İnsan benliğinin (Gal.5:19-21) yenilenerek İsa Mesih’in benzerliğine dönüşmesinde harika fırsatlar sunar.
Tövbe, günahlarımızı itiraf ederek sorumluluğumuzu açık biçimde kabul etmektir. Hem Rab ile hem de kendimiz ile yüzleşmemizi, yanlışlarımızı kendi tarafımızdan değiştirmek için ilk adımı atmamızı sağlar. Tövbesiz yaşamı tekerleksiz bir otomobile benzetebiliriz. Bu nedenle ruhsal disiplinler arasında, evlilik öncesinde kişisel olarak öğrenilmesi gereken bir eylemdir. Çünkü eşler arasında esenliğin sağlanmasında işlev görecektir.
Tapınmak (Rab’bi överek ibadet etmek) “Yerin ve göğün büyük Tanrısı’nın değerini yücelten ve öven eylemlerle birlikte duayı da içeren tutumlardır. Eski Antlaşmanın odak noktası, kurtuluşa kavuşan halkın Yüce Kralı’na yanıtıdır. Yeni Antlaşma’da Hristiyanlar günahlarını üstlenip kurtuluşlarını sağlaması ve Rab’liği nedeniyle İsa Mesih’i yüceltirler. İçtenlikle yapılan tapınma Rab ile yakın bir paydaşlık, dostluk kurma; esenlik alma; Kutsal Ruh’la tazelenme ve cesaretlenme bereketlerini getirecektir.”57
Rom 12:1-2’de geçen “Öyleyse kardeşlerim, Tanrı'nın merhameti adına size yalvarırım: Bedenlerinizi diri, kutsal, Tanrı'yı hoşnut eden birer kurban olarak sunun. Ruhsaltapınmanız budur. Bu çağın gidişine uymayın; bunun yerine, Tanrı'nın iyi, beğenilir ve yetkin isteğinin ne olduğunu ayırt edebilmek için düşüncenizin yenilenmesiyle değişin” ayetlerinin Hristiyan tapınışında özel bir yeri vardır. Bedenler, yani istek ve eylemlerimiz Rab’bi hoşnut edecek biçimde, adanmış kurbanlarolarak O’na sunulmalıdır. Evlilikte karı ve kocanın istek ve eylemlerini öncelikle Rab’be sunmakla yalnız kendilerine ait olmadıklarını anlayacaklar; sonuçta ilişkileri pekişecektir.58
Karı koca olarak Rab’be hizmetetmek hem Rab tarafından onurlandırılmak hem de Rab’bi onurlandırma; imanda ve Tanrı Oğlu'nu tanımada birliğe, yetkinliğe, Mesih doluluğundaki olgunluk düzeyine erişmeanlamına geldiğinden Hristiyanlar’ın evliliklerinde ihmal edilmemelidir. İsa Mesih’e hizmet etmek aynı zamanda kilise ile derin bir ilişki paydaşlık olanağı sağlayacaktır. İlk imanlılar “Kendilerini elçilerin öğretisine, paydaşlığa, ekmek bölmeye ve duaya adadılar (Elçi. 2:42). Paydaşlık, eşleri yalnız kalmaktan, dolayısıyla birçok kötülükten koruyacak; zor durumlarda kendilerine destek verecek bilge danışmanların yanlarında bulunmasını sağlayacaktır (Özd.15:22).
Bu başlıkta yazılanları değerlendirdiğimizde ruhsal ilkelerinin Rab ile dikey, karı koca kilise arasında yatay ilişkilerin toplamından oluştuğunu görürüz. Rab ile iletişimi sağlayan ruhsal disiplinler, aynı zamanda Hristiyan’ın kişisel, karı koca ve kilise arasında da geçerli içsel isteklerini ve bunların görünen biçimi davranışları düzenler.