Add new comment

Bu kitapcigi okumadan once bir musluman olarak dininize daha cok saygim vardi. Anliyorum ki nufusunuz ve insanlarin dininize ilgisizligi olmasa bu kadar da kalabalik bir din??iniz olmazdi. Hangi yazilanla dalga gecer gibi gozukmeden elestiri yapabilirim bilemiyorum. Cok hafif ve buram buram popularite arzusunda ifadeler vardi. Sessiz hristiyanlar daha ilgi cekici. Arzunuz populariteyse size bu tuyoyu vereyim. Zaten benim buradan bir beklentim yok. Biz nasibinde olmayanlara cabalansa da faydamizin olamayacagini biliyoruz. Din konusunda bir yorumum olamayacak. Ama sevgi hakkinda var. Bu kadar safiyane insanlari ilkel bir siire davet etmek bir raddeden sonra cirkinlesmis. Eminim herkes kotuluklerine bir vicdan rahatlatici duygu bulur. Siz bunu tesvik ediyorsunuz. Hele ki sevgi gibi adi guzel, kendi guzel bir hissi kullanmak, insan fitratina aykiri ve bence ayip. Muhakkak manevi bir arayis sonucu cikmistir bu fikirler ancak yakismamis. Allah elbette bizi sever. Biz de onu. Ama onun icin kendi yanlislarimizi, igrenclikleri, kotulukleri hos gormek bahsettiginiz amacsiz, dagitmis ve sonu vehamet olan bir insanliga goturur herkesi. O yuzden popularite koktugunu dusundum ifadelerin. Ve o yuzden teoride dininiz ve uygulamada dininiz bu kadar farkli. Hasta ruhlara rehabilitasyon degil de gercek sevginin gercek gucun ve gercek coskunun varligini merak ederseniz saygi duydugunuz bir muslumani inceleyin ve sorun, ogrenin. İslamiyet biliyorsunuz Hz. İsa'ya da teblig olan dindir. Biz Onu da tum peygamberlerimizi de cok sever ve dillerde oyuncak edip kendi amaclarimiza alet etmeyiz. Sevgi de inanc da oyle iki kelimede gecistirilecek, etkisi belki bir gun!!? ortaya cikacak kavramlar degil. Allah hidayet versin hepimize..