Yakup’un sürekli vurguladığı yoksulluk ve zenginlik konusu:
Fakirler övünmeli, zenginse bunun geçiciliğinin bilincinde olmalı: Yakup 1:9-11.
Dullar ve öksüzlerin gereksinimleri karşılanmalıdır: Yakup 1:27.
Zenginlere ayrım yapmak yerine yoksullara saygı gösterilmelidir: Yakup 2:1-13.
Zenginlere uyarı: Yakup 5:1-6.
Konuşmak:
Önce düşünülmeli, sonra konuşulmalı: Yakup 1:19-20.
İnanlıların yaşamları için konuşmanın yeri ve değeri: Yakup 1:26.
Dilin tehlikeli gücü: Yakup 3:1-12.
Yermek ve yargılamak yasağı: Yakup 4:11-12; 5:9.
Dürüstçe konuşmak – ant içmemek: Yakup 5:12.
Bu konu için karşılaştırınız:
Gerçek nedeni: İnsanın kötü yüreği: Matta 12:33-37; 15:18-19.
Tanrı’nın sağladığı çözüm: İnanlının yeni yüreği: Hezekiel 36:26-27; Koloseliler 3:8-10.
Konuşma gücü olumlu yönde kullanılabilir: Efesliler 4:29.
Kilisedeki çekişmeler; nedenleri ve bunların üstesinden nasıl gelinebileceği: Yakup 4:1-12.
İsa’nın kilisesinin dünyayla girdiği ruhsal “zina”: Yakup 4:4-5.
Tanrı’nın alçakgönüllülere verdiği, ama kibirlilerden esirgediği lütfu ve bununla bağlantıda olan Tanrı’ya geri dönme çağrısı: Yakup 4:6-10.
Özgüven ve gurura karşı uyarı: Yakup 4:13-17.
Sabırla beklememiz istenilen, Rab’bin ikinci gelişi: Yakup 5:7-11.
Her durumda, özellikle kilisedeki hastalar için dua: Yakup 5:13-18.