Timoteos’a 2. Mektup

Bu mektup, Elçi Pavlus’un bize olan vasiyetnamesi gibidir. Bu mektubu Roma’dan (2Ti.1:8, 16-17) cezaevinden, o sırada daha Efes’te bulunan hizmet arkadaşı Timoteos’a (krşl. 2Ti.1:16,18 ile 4:19) yazıyor. Timoteos en kısa zamanda, o an yanında refakatçı olarak yalnız Luka bulunan (2Ti.4:9-13,21) Pavlus’un yanına gelmelidir. Pavlus bu tutukluluğu sırasında mahkeme önünde ilk savunmasını yaptığında herkes onu terk etmişti (2Ti.4:16). Pavlus başkentteki davasının “bütün uluslara” Müjde’yi ilan edebilmesi için fırsat olacağı beklentisinde ve hizmetini bu yolla tamamlama isteminde (2Ti.4:17). Amacına ulaştığını biliyor ve şehit olarak öleceğini hesap ediyor: Çünkü kanım adak şarabı gibi dökülmek üzere. Benim için ayrılma zamanı geldi. Yüce mücadeleyi sürdürdüm, yarışı bitirdim, imanı korudum (2Ti. 4:6-7). (bkz. Pastoral Mektuplar giriş yazısı).

Anahtar Ayet

Bunun için Rabbimiz’e tanıklık etmekten de O’nun uğruna tutuklu bulunan benden utanma. Tanrı’nın gücüyle Müjde uğruna benimle birlikte sıkıntıya göğüs ger(2Ti.1:8).

Kuruluş düzeni

Mektuba giriş 1:1,2

Sadık olma ve sıkıntılara göğüs germe konusunda uyarı 1:3–2:13

Sahte öğretmenlere karşı durma konusunda uyarı 2:14–3:9

Elçinin örnekliği ve vasiyeti 3:10–4:8

Mektubun sonu 4:9-22

Özellikle dikkat ediniz