Musa’nın 3. kitabı ilk iki kitaptan çok farklı bir karakter yapısına sahiptir. Şimdiye dek tarihsel olayların açıklanışı ön safhadayken, şimdi yasa metinleri ve buyruklar çoklukla öne çıkar. Lev. halkın Tanrısı’yla yaşayabilmesi için yaşama düzen getirir. Kurban sunuları, insanla Tanrı arasındaki ilişkiyi yeniden yoluna koyar. Kâhinler, Tanrı ile insan arasında aracılık yapar. Paklanma ve sosyal yaşamla ilgili kuralları güncel yaşamı, Şabat günü ve bayramlar hakkındaki hükümleri ise dinsel işleri düzenler.
Lev. için şunlar bildirilebilir:
Anahtar söz: Kutsallık
Anahtar ayet: “İsrail topluluğuna de ki, ‘Kutsal olun, çünkü ben Tanrınız RAB kutsalım’” (Lev. 19:1- krşl. 1Pet. 1:15f).
Lev. Sina’daki çok kısa bir zaman sürecine, 1446/5 yıllarına ilişkin bilgi sunar. Musa Tanrı’yla O’nun halkı arasında aracılık görevindedir. Lev. kitabının başlangıcına bakın: 1:1f: “RAB Musa’yı çağırıp Buluşma Çadırı’ndan ona şöyle seslendi: ‘İsrail halkıyla konuş, onlara de ki...’”
Kuruluş düzeni
Sunulara ilişkin kurallar Böl. 1-7
Kâhinlere ilişkin kurallar Böl. 8-10
Paklanma konularına ilişkin kurallar Böl. 11-15
Günahları Bağışlatma (Kefaret) Günü Böl. 16
Çeşitli kurallar (kutsallık, bayramlar, günlük yaşam) Böl. 17-27
Özellikle dikkat ediniz
Tanrı’nın halkıyla doğrudan doğruya konuşması. (Lev. hemen hemen sadece Tanrı’nın doğrudan doğruya konuşmasından oluşur. Lev.’de EA’nın diğer tüm kitaplarından daha sıklıkla “RAB (Yahweh) şöyle dedi” sözlerine rastlarız).
Tanrı’nın vurgulanan kutsallığı ve bu bağlamda, halkının da kutsal olmasını isteme hakkı (yukarıda verdiğimiz anahtar ayete bakınız).
Sıklıkla karşımıza çıkan “Kan”. (Tanrı’yla barışma olayı kan gerektiren bir durumdur, ve dünyanın günahı için dökülen İsa Mesih’in değerli kanına ilişkin işaret vardır).
İsrail’in bayramlarının takvim düzeni, Şabat ve üç ana bayram (Fısıh ve Mayasız Ekmek Bayramı, Pentikost, Çardak Bayramı) vb.
EA’daki insan sevgisine ilişkin belirgin anlatımlar. (Lev. 19:18,34 “Komşunu kendin gibi seveceksin”).
Kitabın, Tevrat’ın ve tüm EA kapsamındaki tapınmanın doruk noktası olan büyük Bağışlanma Günü (Yom Kippur, Lev. 16). (Burada, yılda bir kez günah sorunu çözülür. Başkâhin günah sunusu kurbanın kanıyla, halkın günahlarının bağışlanmasını dilemek için Buluşma Çadırı’nda En Kutsal Yer’e girer, halkın günahlarını taşıyan tekeyi çöle salar; bir “Günah tekesi” – bkz.: İbr.’de İsa Mesih Başkâhinimiz olarak En Kutsal Yer’e kendi kanını götürüyor, yani, tüm ceza O’na yükleniyor Yşa. 53:5, ve dünyanın günahını kaldırıyor Yu.1:29).
Kutsanma (itaatin sonucu) ve lanet ilkesi (itaatsizliğin sonucu, Lev. 26).