Sayılar 21:4-9'da ilginç bir olay daha kaydedilir. Mısır'dan kurtulan Musa'yla İsrail oğulları çölden göç ederken yolda halkın canı çok sıkılır, Tanrı'ya ve Musa'ya karşı söylenmeye başlarlar. "Çölde ölelim diye niçin bizi Mısır'dan çıkardınız? Çünkü ekmek yok, ve su yok; ve canımız bu bayağı ekmekten iğreniyor"(Sayılar 21:5). Tanrı mucizevi bir şekilde onlara gökten ekmek (man) yediriyordu fakat buna teşekkür edeceğine bu göksel ekmeği bayağı sayıp şikayet ettiler. Bu nankörlük üzerine Rab halkın arasına zehirli yılanlar gönderdi, ve insanları ısırmaya başladılar. Birçok kişi öldükten sonra halk Musa'ya gelip günahlarını şöyle itiraf ettiler: "Suç ettik, çünkü Rab'be ve sana karşı söyledik; üzerimizden yılanları kaldırsın diye Rab'be yalvar!"(Sayılar 21:7). Musa da onlar için Rabbe yalvardı ve Rab ona çok ilginç bir şey yapmasını emretti:
"Kendine (tunçtan) bir yılan yap, ve onu bir sırık üzerine koy; ve vaki olacak ki, her ısırılan ona bakınca yaşayacaktır"
(Sayılar 21:8).
Musa, Rabbin emrettiği gibi tunçtan bir yılan yaptı, ve onu bir sırık üzerinde astı. Bu gerçekten şaşırtıcı bir çözümdü. Yılanlar her toplumda hep nefret edilen, kötülüğü ve ölümü temsil eden yaratıklardır. Hatta inanlılara Şeytanı çağrıştırır. Fakat Tanrı bu ölüm sembolünü yaşam ve şifa kaynağına dönüştürdü ve yılanların ısırdığı bir insan tunç yılana baktığı takdirde yaşıyordu.
Bundan bin beş yüz yıl sonra İsa Mesih, kendisiyle ilgili olarak bu olayın neyi simgelediğini şöyle açıkladı: "Musa çölde yılanı nasıl yukarı kaldırdıysa, İnsanoğlu'nun da öylece yukarı kaldırılması gerekir. Öyle ki, O'na iman eden herkes sonsuz yaşama kavuşsun"(Yuhanna 3:14-15). İsa "yukarı kaldırılması gerekir" derken Kendisinin çarmıha gerilerek yukarı kaldırılacağını söylüyordu. Yani Tevrat'ta yer alan bu olay, Mesih'in çarmıh üzerindeki ölümünü simgeliyordu. İsa öldüğü zaman bu simgesel önbildiri gerçekleşmiş oldu.
ÖRNEKLEME GERÇEKLEŞME
Zehirli yılanın ısırdığı kişi için tek çare yukarı kaldırılmış yılana bakmaktı. Ve yılana bakan her insan iyileşti. Tabii ki bu yolu saçma bulup yılana bakmak istemeyen kişi ölecekti. Aynı şekilde insan, günahın soktuğu ruhsal zehirden dolayı ölmeye mahkümdür. Yani Tanrı'nın varlığından ve yaşamından uzak kalarak sonsuza dek mahvolma cezasına çarptırılacak. Günahlarının suçundan kurtulmak için tek çare vardır. Ancak günahlarımıza karşılık ölmüş olan İsa'ya imanla bakarak ruhsal şifa bulabiliriz. Bu göğün altında insanlara bağışlanmış, bizi kurtarabilecek başka hiç bir çare yoktur. Ancak onda günahlarımızın affına sahip olup sonsuz yaşama kavuşuruz. Bu çareyi sunan Tanrı bize, "O'na iman eden herkes sonsuz yaşama kavuşsun"sözünü vermiştir (Yuhanna 3:15). Yeter ki Tanrı'nın Sözü'ne güvenip çarmıha gerilmiş, ölümden dirilmiş Mesih'e bakalım. O'na iman eden hiç kimse utandırılmayacak.