Zekeriya’nın gözleri, diğer ulusların dünya güçlerini devirip yok etmeye çıkan Tanrı’nın gizli savaş arabalarını görmek için açılır. Bu gelişme, Mesih’in asla yok edilemeyecek olan krallığına hazırlık olacaktır. Son görüm, birinci görümle bağlantılıdır. Zaten bu görümler birbirine benzer çiftler halinde düzenlenmiştir:
(a) Atlılar Uluslar ne zamana kadar rahatta olacak?
(b) 4 boynuz ve 4 demirci Uluslar yargılanacaktır.
(b) Ölçü ipi olan adam Yeruşalim yeniden kutsanacaktır.
(c) Dini lider Yeşu kâhinlik için temizlenir.
(c’) Siyasal lider Zerubbabil önderlik için Ruh’la dolar.
(b’) Uçan tomar Ülkedeki kişisel kötülük yargılanacaktır.
(b’) Küfedeki kadın Dinsel kötülük Babil’de yargılanacaktır.
(a’) Atlı savaş arabaları Ulusların kötülüğü artık yargılanmaktadır.
6:13 Birinci görümde atlılar, ulusların durumunu denetlemek için yeryüzünü dolaşmaya çıkarlar. Ulusların rahatta olduklarına ilişkin üzücü bir haber getirirler. Zaman artık dolmuştur. Atlara Tanrı’nın yargısını uygulayan melekleri simgeleyen savaş arabaları bağlanmıştır. Tanrı’nın yargılarını uygulamak için çıkarlar. Vahiy 6’da “Kuzu” olan Mesih, tomarın ilk dört mührünü çözdüğü zaman ortaya dört atlı çıkar. Bunlar dünya üzerine amansız bir despotizm, savaş, kıtlık ve ölüm getirirler.
6:47 Burada, Zekeriya peygamberin sorusunu yanıtlayan meleğin açıklamalarına göre, bu savaş arabaları Bütün Dünyanın Rab’bine hizmet ettikleri yerden çıkan göğün dört ruhudur. Yine Vahiy 7:13’te, buna benzer olarak “yeryüzünün dört rüzgârını tutan” dört melek görünür. Bu melekler, dünya üzerine Tanrı’nın yargılarını çözeceklerdir. Ne var ki, önce İsrail’den kurtulacak olan küçük bir kesimin (12 oymaktan 144.000 kişiyle simgelenen) “alınlarından mühürlenene dek” beklemeleri istenir. Bu olayların ayrıntıları ne olursa olsun, Tanrı’nın bu ulusları büyük sıkıntılarla yargılayacağı mutlak bir gerçektir.
6:8 Kuzey bölgesinin önemi nedir? Babil İmparatorluğu her zaman kuzeyden saldırırdı. Peygamberlerin yazılarına göre, son günlerin büyük savaşlarında Babil çok önemli bir yer tutacaktır (bkz. Yşa.1314 ve Yer.5051).
Son üç görümde, dünyanın ve kötülüğün ürettiği son ve en gelişmiş sahte düzenin (dinsel, ekonomik, siyasal) Tanrı tarafından yok edilişi açıkça görülür. Bu durumu Vahiy kitapçığında da açıkça görmek mümkündür (Va.15-18). Öfkeyle yargılamak Tanrı’nın “garip” veya “tuhaf” işidir (Yşa.28:21). Çünkü Tanrı sevgidir! Tanrı için ‘yargı’ en son çaredir. Tanrı’nın yüreğindeki arzu bütün insanlara lütfetmek ve onları kutsamaktır. Ancak, ödün vermeyen adaletinden ötürü, en sonunda her kötülüğü yargılamak ve gereken cezayı vermek durumundadır.