Aramice yazılı dört bölümü olan Ezra kitapçığında olduğu gibi, Daniel de iki değişik dilde yazılmıştır: İbranice(bölüm 1; 8-12) ve Aramice(bölüm 2-7). Bölümlerin içeriğini dikkatlice araştıracak olursak, bunun nedeni ortaya çıkar: Aramice yazılan bölümler, Babil ve Pers imparatorluklarının tüm halklarını ilgilendiren konuları içermektedir. O dönemde konuşulan (İ.Ö. 7-4. yüzyıl) yaygın veya resmi dil Aramice’ydi. Diğer bölümler ise daha çok Yahudi halkını ilgilendiren konuları içermektedir. İsrail, dünya ulusları arasında Tanrı’nın seçmiş olduğu halktı. Her ne kadar Tanrı’ya karşı başkaldırıp, ceza olarak sürgünde bulunsalar da, Tanrı’nın ataları ile yapmış olduğu özel antlaşmalar sayesinde sevilmekteydiler (bkz. Rom.11:28-29). Bu nedenle Rab, peygamberler aracılığıyla onlara kendi dillerinde seslenerek gelecekle ilgili iyilikleri için olan tasarılarını açıklamaktaydı. Böylece Daniel kitapçığında bu tür konular öncelikle İbranice yazılı bölümlerde bulunmaktadır.