1994 sonlarında, toplantılarımıza katılmış olan ve Tanrı’nın görkemiyle dokunduğu kişilerle bir anket yapmak üzere izin isteyen bir bayan yanıma yaklaştı. Adı Margaret Poloma. (Akron Üniversitesi ve Vanguard Üniversitesi, Güney Kaliforniya, USA). Margaret’in uzmanlık alanı sosyoloji. Bu anket için onayımı verdim ve aşağıda Margaret’in bu anketinin sonuçlarını inceledikten sonra yazdığı raporun özetini görmektesiniz.
Margaret raporundaki önsözünde ‘Bunları bir ilahiyatçı olarak değil, araştırmasını ve bakış açısını ‘deneysel teoloji’ veya ‘teososyoloji’ alanına bir katkı sağlamak isteyen bir sosyolog olarak yazıyorum. Bir sosyolog olarak, Pentikost/Karizmatik uyanışında son yirmi yıldan uzun bir süredir, bir gözlemci olarak yer aldım...’
Toronto’nun kilise önderi John Arnott’a bu yere gelen göçmenler üzerinde bir araştıma gerçekleştirme isteğimle yaklaştığımda verdiği cevap ‘Yardım etmek için ne yapabilirim?’ oldu. Olanları kesin bilgi haline getirmeye benim kadar hevesli gözüküyordu...
1995 yılında ‘Spread the Fire’ adlı magazinin Ağustos sayısı, ‘Catch the Fire Again’ Ekim programı ve ‘Healing School Program’ Kasım programı aracılığıyla yapılan bir randomizeolmayan anket çalışması gerçekleştirdik. Katılımcının bir ileri araştırmaya katılma isteğinin de sorgulandığı bu anketler Amerika’daki Akron Üniversitesinde bulunan yazara teslim edildi. Sonuç olarak, 20 farklı ülkeden kullanılabilecek toplam 918 cevap elde edildi. En büyük sayılar Amerika (%54), Kanda (%26) ve İngiltere’den (%11) geldi. Bunların %75’inin Mayıs 1997’de yapılan bir takip araştırmaya katılabilmeleri için geçerli adresleri vardı, bunlardan bilgi sağlanabilen 364 cevap elde edildi. Böyle bir randomize olmayan araştırma Toronto uyanış dönemi süresince katılan yüzlerce, binlerce insana genelleme yapmaya izin vermezken, Toronto’nun bu katılımcılarda bıraktığı olası izler konusunda bize bilgi verebilir. Ki bu, dikkatli olmak koşuluyla, bu anketi doldurmayan binlercesine de uyarlanabilir. Bu makalede iki soruya verilen cevap üzerinde durulacaktır: Kişisel güçlenmede artış ve hizmette artış.
Kişisel güçlenme
1995’te sorulmuş olan, hazırlayıcı ve keşif niteliğindeki sorular katılımcıların büyük bir kesiminin (%92) Tanrı’nın görkemini tattıklarını ve bunun TACF’ten ayrıldıklarında bile devam ettiğini göstermektedir. Tahminen Tanrı’dan gelen bu dokunuş %90’ının başkalarını TACF’e davet etmelerine ve %82’sinin müjdelemenin onlar için artık çok daha önemli olduğunu vurgulamalarına sebep olmuştur. Takip eden araştırma buna ek olarak kişisel güçlenme hakkında bilgi sağladı.
1997’de cevap veren katılımcıların yarısından fazlası peygamberlik armağanlarında bir artıştan (%62), yarıya yakın bir sayı bilgelik sözleri armağanlarındaki artıştan (%47), peygamberlik dualarında bir artıştan (%48) ve rüyalardaki artıştan (%41) bahsetmiştir. Toronto’daki uyanışı ziyaret ettiklerinden itibaren fiziksel veya duygusal olarak şifa için duada artan bir güçten bahseden kişilerde de benzer sayılar mevcuttur: yüzde 49’u duygusal şifada artış olduğunu, yüzde 34’ü fiziksel şifa için dualarına yanıtta bir artış gördüklerini ifade etmişlerdir. Özet olarak Toronto’ya gelen birçok kişinin karizmatik armağanlarda, özellikle peygamberlik ve şifa alanlarında, artış aldıkları görülmektedir. Bu araştırmaya dayanarak TACF’yi ziyaret eden kişilerin daha önceki yıllara göre, 1997’den sonra Kutsal Ruh’un gücüyle hareketinde daha etkili bir şekilde ilerlediklerini söylemekte sakınca yoktur.
Hizmette artış
1997’de yapılan anket çalışmasında bariz sonuçları olan sorulardan biri de ... bereketin sonucu olarak katılımcıların daha aktif olup olmadığıdır. Birçoklarının karizmatik hizmette, özellikle peygamberlik ve şifa konularında daha etkili olduklarını gördük bile. Başka sorular hizmet ve daha büyük kesimlere müjdeleme konusundaki soruların yanıtlanmasını sağladı.
Uyanışın bir sonucu olarak katılımcıların hizmetteki etkinliklerinde bir artış olup olmadığını araştırmak için dokuz soru soruldu (ortalama 3.6, ortanca 4). Bu istatistik, örnek katılımcının belirlenen 4 farklı konuda hizmetini arttırdığı anlamına gelir. Toronto Bereketini yaşadıktan sonra katılımcılar kendilerini arkadaşlarına (%64) veya tanıdıklarına (%57) yardım etme konusunda daha istekli olduklarını belirtmişlerdir. Kiliseye hizmetlerini arttırma (%55), hizmetlere (%44) ve yoksullara (%35) maddi açıdan destekleri arttırma, başkalarına İsa’yı anlatmada artma (%25), kimsesiz ve evsizlere destek olmayı (%24) ve merhametin diğer işlerindeki yardımlarını arttırma (%20) konusundaki istekleri güçlenmiştir.
Kişisel güçlenmede artış ile uygulanan hizmetteki artış arasında güçlü bir bağ olduğu görülmektedir (r= .32). Peygamberlik ve şifa konusundaki dualarında daha etkili olanlar hizmetteki artışlarından söz etmektedirler. Bütün bunlar kişisel bilgi ve kişisel raporlar iken, Toronto uyanışına katılanların yaşadıkları deneyimin sonucunda sayısız kişinin hizmetinde bir gelişme görüldüğünü önermektedirler. Bereketin birçoklarını hizmet için teşvik ettiği ve güçlendirdiği görülmektedir.