Tanrı'nın insanlara olan sevgisine dayanan ve iman yoluyla kavuşulan böyle kesin bir kurtuluşa karşı öne sürülen en büyük itiraz önümüzdeki kesimde ele alınır: Madem bu kurtuluş Kutsal Yazılar'da İsrail'e vaat edildi, niçin İsrail halkının çoğu buna iman etmedi? Pavlus'un anlattığına göre Ruhsal Yasa'da buyurulan işlerin uygulamasına değil, imana dayanan doğruluk Uluslar'ın da kurtuluşa kavuşmalarına yol açar. Oysa bu durum İsrail'in Tanrı'nın seçilmiş halkı olmasını anlamsız kılmaz mı? Tanrı'nın onlarla olan antlaşmasını ortadan kaldırmaz mı? Onların ayrıcalıklarını ve sorumluluklarını geçersiz
kılmaz mı? Bir Yahudi için bu itiraz Sevinç Getirici Haber'in gerçek olmadığını kanıtlamak için yeterli görünürdü.
İsa Mesih'e iman eden bir Yahudi olarak Pavlus için bu itirazın yanıtlanması kaçınılmaz önem taşırdı. Roma'daki Mesih inanlılarının orada bulunan Yahudiler'e Sevinç Getirici Haber'i bildirebilmeleri için bu itiraza cevap vermeyi öğrenmeliydi. Pavlus mektubunun 9, 10 ile 11'inci bölümlerinde bu itiraza ayrıntılı bir yanıt vermeye koyulur.
Bölüm 11'in sonunda Pavlus Sevinç Getirici Haber'i bildirmesini ve itirazları yanıtlamasını bitirir. Bölüm 12'de Sevinç Getirici Haber'in inanlının yaşamında nasıl uygulanması gerektiğini vurgulamaya başlar. 1'den 13'e kadar olan ayetlerde bunun kilise topluluğu kapsamında ve inanlılarla ilişkilerde yapılmasıyla ilgili konuları açıklar. 14 ile 21 ayetler arasındaki parçada inanlıya karşı kötülük yapanları nasıl karşılaması gerektiği konusu üzerinde durur.
Bölüm 13'ün ilk 7 ayetinde inanlının hükümete karşı olan sorumluluğunu açıklar. Bölümün geri kalan ayetlerinde inanlının başka inanlılara karşı nasıl davranması gerektiğini bildirir. Aynı konuyu bölüm 14'te sürdürür. Bu konuyu bölüm 15 ayet 13'te sona erdirir. Bu bölümün geri kalan ayetlerinde mektubu neden yazdığını anlattıktan sonra Roma'yı ziyaret etme tasarısını açıklar.
Bölüm 16'da Roma'ya giden bir imanlı bayanı tanıttıktan sonra Roma'da tanıdığı inanlılara selamlarını iletir. Son bir uyarı sözünden sonra başka inanlıların selamlarını iletir. Sevinç Getirici Haber'in yüceliğini aklından geçirirken Pavlus'un yüreği şükranlarla dolar, mektubu Tanrı'ya övgülerle sona erdirir.