"İsrail oğullarının bütün topluluğu Şilo'da toplandı ve toplanma çadırını orada kurdular" (Yeşu 18:11). Şilo'nun konumu ayrıntılı olarak tanımlanır: "İşte, Beyt-el'in kuzeyinde, Beyt-el'den Şekem'e çıkan büyük yolun doğusunda ve Lebona güneyinde olan Şilo'da yıldan yıla RABBİN bayramı vardır" (Hakimler 21:19). Beyt-el'in kuzeyinde 15 kilometre ve el-Lubban'ın güney doğusunda 5 kilometre uzaklığındaki bugünkü Seilun harabesidir. Benyamin soyunu yaptıkları korkunç suç için cezalandıran İsrail'in öbür kuşakları bütün kadınlarını öldürmüşlerdi. Kuşağı yeryüzünden silinmekten kurtarmak için Benyamin'den geri kalan adamlara karı bulmak için ve onları karı vermeyeceğiz diye ettikleri yemine uymak için Şilo'daki bayramda dans eden kızları kaçırmalarını söylediler (Hakimler 21:16-24). Elkana, karıları Pennina ve Hanna'yla birlikte "Orduların RABBİNE tapınmak için yıldan yıla kentinden Şilo'ya çıkardı" (1.Samuel 1:2,3). Hanna burada dua etti ve RAB ona Samuel'i verdi. Hanna sütten kesilen Samuel'i kahin Eli'ye getirince "Ben de onu RABBE armağan ettim" dedi (1.Samuel 1:28). RAB Samuel'le konuştuğu zaman "RABBİN tapınağında" yatmıştı ve sabah kalkınca "RABBİN evinin kapı kanatlarını açtı" (1.Samuel 3:3,15). Demek ki çadır yerine arada bir tapınak yapılmıştı. Kötülükleri nedeniyle RAB Eli'nin evini sonsuzca mahkum edeceğini söyledi (1.Samuel 3:13). "Tanrı işitti ve öfkelendi, İsrail'den iğrendi; ve insanlar arasında kurduğu çadırı, Şilo meskenini bıraktı" (Mezmur 78:59,60). Kazıbilimciler Şilo'nun yaklaşık M.Ö. 1050 yılında yıkıldığını ve Yunan imparatorluğu zamanında yeninden yerleşim merkezi olduğunu ortaya koymuştur. Kutsal Kitap'ta o tarihten sonra Şilolu kişilerden söz edilir; örneğin: Şilolu Ahiya peygamber (1.Krallar 11:29). Oysa kente doğrudan doğruya değinilmez. Kahinler artık Nob kentinde oturmaktaydı (1.Samuel 22:11).