("Pisidya'da bulunan Antakya" S.G.H.). Pavlus'la Barnabas Kıbrıs'tan gemiyle açıldılar. Pamfilya'nın Perge kentini "aşıp Pisidya'da bulunan Antakya'ya vardılar" (Res.İş. 13:13). Kentin yıkıntıları bugün Isparta ilinin Yalvaç ilçesinin yakınlarındadır. Büyük İskender'in generallarından biri olan Selefkos İskender'in ölümünden sonra imparatorluğun doğu illerine egemen oldu. Bu adam babasının anılması için on altı ayrı kente Antiokos adını verdi. Bunlardan biri Pisidya Antakyası idi. Bu kent aslında Pisidya değil Frikya bölgesinde bulunuyordu. Ama onu Frikya'da bulunan başka bir Antakya'dan ayırmak için Pisidya sınırlarına yakın olduğundan Pisidya Antakyası olarak tanınıyordu. Efes'ten Kilikya'ya uzanan önemli bir ticaret yolu üzerinde bulunuyordu. Romalılar bu Antakya'yı Galatya eyaletinin Frikya-Galatika bölgesine kattılar. Romalı imparator Augustus bu kenti Roma kolonisi olma onuruna yükseltti. Romalılar'ın ellerine geçmeden önce Makedonyalı Selefkos Yahudiler'in oraya yerleşmelerini teşvik etmişti. Bunun için Pavlus ile Barnabas oraya varınca "Şabat günü sinagoga" girebildiler (Res.İş.13:14). Halka bir öğüt sözünü söylemeye çağrılınca Pavlus Sevinç Getirici Haber'i onlara bildirdi. Orada bulunan Yahudiler ve Yahudiler'in inancıyla ilgilenen Yahudi olmayanlardan bir çoğu iman etti. Öbür Şabat günü "neredeyse tüm kent Tanrı Sözü'nü dinlemek için bir araya" gelince geri kalan Yahudiler kıskandılar. Pavlus'un söylediklerine karşı konuştular. Sonra kent yöneticilerini kışkırtarak Pavlus'la Barnabas'ı bölgelerinden dışarıya attırdılar. İki üç yıl sonra Pavlus Rabbin Sözünü bildirdiği kentlerin her birine dönmeye, kardeşlerin durumunu öğrenmeye karar verdi (Res.İş. 15:36). Bu yolculukta Pisidya Antakya'sını tekrar ziyaret etmiş olsa gerek.