Eski Roma İmparatorluğu'nda bir eyalet. Aşağı yukarı bugünkü Adana ve İçel illerine eşit. Romalılar M.Ö. 103 yılında bu bölge üzerinde egemenliklerini ilan etmişler idiyse de ancak otuz altı yıl sonra Toros dağlarında hisarlarını yapan haydut ve korsanların Roma generalı Pompeius tarafından bastırılınca egemen olabildiler. İçel ilindeki Toros dağları bölgesine Traheia ve Çukurova'ya Kilikiya Pedias adları veriliyordu. İsa Mesih'in dünyaya gelişinde egemen olan İmparator Avgustus Traheia adıyla tanınan Toros bölgesinin bir parçasını yerli halka geri verdi ve bir parçasını Galatya ve Kapadokya eyaletlerinin yönetimine verdi. Kilikya Pedias diye bilinen Çukurova en baştaki Tarsus olmak üzere 16 yarı bağımsız kentten oluştuğundan Suriye eyaletinin yönetimi altına koyuldu. Pavlus "Suriye ve Kilikya bölgelerine gittim" diyerek bu duruma değinmiş sayılabilir (Galatyalılar 1:21). Ancak M.S.72 yılında eski Kilikya eyalet olarak tekrar bir araya getirildi.
Kilikya adı keçi kılından yapılan kumaş için kullanılan kilikum adından gelir. Bu kumaş çadır yapımında kullanılırdı. Memleketi Kilikya olan Tarsuslu Pavlus da bu sanatta çalışırdı (Res.İş. 18:3). Kilikya Suriye ile Ege bölgeleri arasında önemli bir ticaret bağlantısını sağlıyordu. Suriye Kapısı güney dağlarında ve Tarsus suyu tarafından açılan Kilikya Kapısı Toros dağlarında birer önemli dağ geçidiydi. Stefanos'la Yeruşalem'de tartışanlar arasında Kilikyalılar vardı (Res.İş. 6:9). Belki de Pavlus bunların arasındaydı. Kilikya'da inanlılar toplulukları vardı: Pavlus ile Silas "Suriye ve Kilikya'da geçerek kilise topluluklarını desteklediler" (Res.İş. 15:41). Pavlus kendisinin kim olduğunu soran komutanı "'Ben Tarsuslu bir Yahudi'yim' diye yanıtladı. 'Kilikya'nın önemsiz sayılmayan bir kentinin yurttaşıyım'" (Res.İş. 21:39).