Yeni Antlaşma çağında İsrail ülkesi üç eyalete ayrıldı: Yahudiye, Samiriye ve Galile. Galile "daire, halka" anlamına gelen İbranice'deki "galil" sözcüğündendir. Her halde "daire" yöre ve bölge anlamında kullanılırdı. Bu ad Eski Antlaşma'da az geçiyor: "Galile'de, Naftali dağlığında Kedeş'i (sığınma kenti olarak) ayırdılar" (Yeşu 20:7). "Kral Süleyman Hiram'a Galile ülkesinde yirmi şehir verdi" (1.Krallar 9:11). Yahudi olmayan ulusların Galile'ye yerleşmesi o çağdan başladı. Bu yüzden Mesih'in gelişini müjdeleyen peygamber onun özellikle ulusların oturduğu Galile'de yüce işlerini yapacağını bildirdi: "Milletlerin Galilesini son zamanda şenlendirdi. Karanlıkta yürüyen halk büyük ışık gördü" (Yeşaya 9:1,2). Bir uzmana göre İncil'de kaydedilen İsa Mesih'in 33 mucizenin 18'i bu bölgede yapıldı. Ulusların etkisi bu bölgede baskın geldiğinden ulusal ve dinsel paklıkla övünen Ferisiler Galile'yi hor görmekteydiler (Yuhanna 7:47-52).
Galile bölgesi Galile Denizi'nin kuzeybatısındaki Lübnan dağlarını, batısındaki daha engin dağlığı ve güneybatısındaki Yizreel ovasını içine alıyordu.