Roma İmparatorluğu'nun Asya eyaletinin en önemli kenti, bugün Selçuk ilçesine yakın görkemli Efes harabeleridir. M.Ö. 133 yılında Bergama kralı 3. Attalus krallığını ve ondan bir parça olan Efesos kentini Roma İmparatorluğu'na bağışladı. Bergama Asya eyaletinin başkenti olarak kaldıysa da, Asya'dan gelen kervan yolunun başında bulunması ve önemli bir liman olması nedeniyle en önemli merkezi Efesos oldu. Kentin nüfüsü o çağda yaklaşık 30,000 idi. Kentin dışında bulunan Artemis tapınağı dünyanın yedi harikasından biri sayılırdı. Büyüklüğü Atina'daki Partenon tapınağının dört katıydı.
Priskila ve Akila ile Korintos'tan açılan ve Suriye'ye gitmeye tasarlayan Pavlus'un bindiği gemi Efesos'a uğradı. Pavlus arkadaşlarından ayrılıp "sinagoga gitti, Yahudiler'le tartıştı. Onlar daha uzun süre kalmasını istedilerse de kendisi bunu uygun görmedi" (Res.İş. 18:18-22). Pavlus yokken Priskila ile Akila Apollos'a "Tanrı'nın yolunu tüm inceliğiyle" açıkladıktan sonra onu Korintos'a yolladılar (Res.İş. 18:23-28). Pavlus "iç Anadolu'yu dolaşarak Efesos'a geldi" (Res.İş. 19:1). Orada on iki öğrencinin üzerine Kutsal Ruh geldikten sonra Pavlus üç ay sinagogta Yahudiler'le tartıştı. Ve daha sonra iki yıl Tiranos'un toplantı salonunda bu işi sürdürdü. Bu sürede "Tanrı Pavlus'un eliyle görülmemiş güçlü işler yaptı" (Res.İş. 19:1-12). Bu dönemde Rab İsa'nın hem kötü ruhlarla büyücülük hem de merkezi Efesos'ta olan yalancı tanrıça Artemis üzerindeki yengisi açıkça gösterildi (Res.İş. 19:13-41).
Buradan da Sevinç Getirici Haber Ege'nin başka kentlerine ulaştı. Öyle ki, Luka şunu yazabildi: "Sonunda Asya'da yaşayan herkes-Yahudi olsun, Yunanlı olsun-Tanrı Sözü'nü duydu" (Res.İş. 19:10). Pavlus Efesos'tan Korintos'taki inanlılara iki mektubunu yazdı (1.Korintoslular 16:8). Makedonya'ya giderken Pavlus Timoteos'u Efesos'ta bırakmıştı (1.Timoteos'a 1:3). Efesos Yuhanna'nın Patmos adasındayken Rab'den aldığı tanrısal açıklamada ve yedi kilise topluluğuna yöneltilen mektuplarda ilk sıra alır.