Dedan İbrahim'in aldığı "başka bir kadın" olan Ketura'dan oğlu Yokşan'ın oğluydu (Tekvin 25:1-3). İbramin bu çocuklarını daha hayattayken mirasçısı İshak'tan ayırmak için armağanlar vererek "doğuya doğru" gönderdi (Tekvin 25:5-6). Aynı ad taşıyan Nuh'un oğlu Ham'ın soyundan Kuş'un oğlu Raama'nın oğlu Dedan vardı.
Dedan adlı kentin bu iki soyun hangisinden adını aldığı bilinmiyor. Bir uzman bu iki soyun bir dönemde birleştiğini ileri sürüyor. Bu konular kesinlik kazanmamıştır. Peygamberler Edom'un güneyinde bulunan Dedan adlı bir kentten söz ederler. Örneğin Yeşaya "Arab ili üzerindeki" yükte "Ey Dedaniler'in kervanları, Arab ili ormanında geceleyeceksiniz" der (Yeşaya 21:13). Yeremya "İsrail'in Tanrısı" RABBİN kendisine şunları söylediğini bildirir: "Benim elimden bu öfke şarabı kasesini al ve seni göndereceğim bütün uluslara onu içir". Yeremya bunu "Dedan'a ve Tema'ya ve Buz'a ve sakal başları kesik olanların hepsine; ve bütün Arab ili krallarına ve çölde oturan karışık halkın bütün krallarına" içirdiğini açıklar (Yeremya 25:15-26).
Dedan "engin" demektir. Yeremya'nın başka bir peygamberlik sözünde bununla ilgili bir kelime oyunu yapılır: "Kaçın, geri dönün, derin yerlerde oturun, Dedan'da oturanlar! Çünkü Esav'ı yokladığım zaman belasını onun başına getireceğim" (Yeremya 49:8). Dedanlılar Sur ile ticaret yapardı (Hezekiel 27:15). Bugünkü Sudi Arabistan'da Medina'nın kuzeyinde olan Al-ula olduğu sanılmaktadır.