"İbranilere mektup" başlığı ikinci yüzyılın kayıtlarına dayanır. Mektubun içeriği mektubun gönderildiği kişilerin İbrani aslı Mesih inanlıları olduğunu doğrular. Ama nerede yaşadıklarıyla ilgili bilgimiz yoktur. Bir kilise topluluğu ya da toplulukları oldukları bölüm 13'teki öğüt sözlerinden anlaşılır. "Önderlerinizi dinleyin" (13:7). Uzun zamandan beri Mesih inanlıları olduklarını biliyoruz (10:32 ve 13:7'ye bakınız). Baskıya dayandıklarını aynı ayetten ve sonrakilerden anlaşılır (10:32-34).
Oysa kullakları işitmekte tembelleşti. O ana dek "öğretmen" olmaları gerekirken "Tanrı bildirilerinin ilk öğelerini" onlara "öğretecek birine" gereksinmeleri vardı (5:11,12). Sözdinlemezlikten Tanrı'nın huzur diyarına girmeme, "düşüşe" gitme, "bile bile günah" işleme, Tanrı'ya direnme, "Tanrı Oğlu'nu ayakları altında" çiğneme, "Tanrı kayrasına kavuşmaktan geride" kalma tehlikelerindeydiler (4:11; 6:6; 10:26,27,29; 12:15). Bu tehlikeler, baskılar yüzünden ve Yahudi dininin dış çekiciliği ve gösterişi nedeniyle Mesih'i inkar edip Yahudi dinine dönme tehlikesinde odağa geliyordu. "Katlanış göstermeye" gereksinmeleri vardı; "öyle ki Tanrı'nın istemini uygulayıp vaat ettiğini" alsınlar (10:36).
Onları buna isteklendirmek için Kutsal Ruh yazar aracılığıyla İsa'nın Oğul olarak meleklerden, Musa'dan, Harun'dan, Yeşu'dan üstün olduğunu kanıtlamaya koyulur (b.1; b.3). İsa Mesih'in kahinliğinin eski düzendeki kahinlikten kat kat yüce olduğunu vurgular (b.4-7). Yeni Antlaşma'nın öncekinden çok daha etkin olduğunu, eskisinin süresini tükettiğini açıklar (8:13). Mesih'in sunusu ruhsal yasa altındaki sunulardan kat kat yetkin ve etkindir (9:23-10:25). Mesih inanlılarının sunuları da Tanrı'yı daha çok hoşnut eder (13:15,16). Daha iyi bir umut oluşturmuştur (7:19,20). Günahlı insanın Tanrı'nın huzuruna girmesini, göksel Yeruşalem'e kavuşmasını sağlamıştır (10:21; 12:22). Ne yüce bir başkahin! Ne yüce bir kurtuluş! Bunu en iyi yoldan değerlendirip iman koşusunu sabır ve katlanışla koşalım! Bizi sonunda bekleyen ödül yücedir.