İshak da imanla davrandı. Görünürde kutlu kılmasının gerçekleşmesine olanak yokken Yakup'la Esav'ı kutlu kıldı. Onlar daha yabancılar ve göçmenlerken İshak Yakub'a "milletler sana baş eğsinler" diyerek "gelecek olaylara ilişkin kutlu kıldı" (Tekvin 27:29). Esav için hazırladığı bu kutluluğun Yakup tarafından çalındığını öğrenince onu geri almadı. Yakup için "O da kutlu olacaktır" dedi (Tekvin 27:33). Yaptığı tek şey Esav'a ikinci derecede bir kutluluk vermekti (Tekvin 27:39,40).