Ayet 4'te ve onu izleyen ayetlerde Melkisedek'in İsrail halkının büyük atası İbrahim'e ve dolayısıyla İbrahim'in soyundan olan Levi kuşağına bağlı kahinlere olan üstünlüğü ortaya koyulur (a.4-19). Melkisedek'in yüceliği düşünmeye çağrılırız. "Yüce ata İbrahim" ona karşı saygıyla davranıp "sağladığı şeylerin en güzellerinin onda birini" verdi. "Akrothinion" sözcüğü yığının üstü anlamında olduğu halde en güzel şeylerin genellikle yığının üstüne koyulduğu için "sağladığı şeylerin en güzelleri" diye çevrilmesi gerekir (akros = üst; this = yığın).
Eski Antlaşma'daki ruhsal yasa düzeninde Tanrı Levioğulları'ndan kahinlik görevini alanların kendi kardeşleri olan İsrail halkından ondalık toplamalarına buyruk verdi (a.5). Ondalık alan Levililer İbrahim'in soyundan geliyordu.
Melkisedek Levililer'in soyundan olmadığı halde İbrahim'den ondalık alması ve vaatlere sahip olan İbrahim'i kutlu kılmasıyla İbrahim'e olan üstünlüğünü kanıtladı (a.6). Çünkü "büyüğün küçüğü kutlu kıldığı tartışılmaz" (a.7). Melkisedek, Tanrı'nın kendisine vaatler verip amaçları için çok önemli saydığı İbrahim'den büyüktü.
Levililer düzenindeki kahinlikte ölümlü insanlar ondalık alıyorlar. Çünkü Levi soyundan olan kahinler günleri dolunca ölüp gidiyor yerlerini oğullarına bırakıyorlardı (a.8). Öbür düzendeyse, "yaşadığına tanıklık edilen kişi ondalık alıyor." Doğduğu gün ve öldüğü gün bilinmediğinden (a.3) Melkisedek Mesih'in bir simgesi olarak "yaşadığına tanıklık edilen" kişidir.
İbrahim Melkisedek'e ondalık verdiği zaman onun soyundan gelecek olan Levioğulları ataları İbrahim'in eliyle ondalık vermiş sayılabilir (a.9). Böylece ondalık alan Levioğulları kendilerinden daha üstün bir rahipliğe sahip olan Melkisedek'e ondalık vermiş oluyordu. "Çünkü Melkisedek onunla karşılaştığında Levi daha atası İbrahim'in bedenindeydi" (a.10).