Bu bölümde Markos sahneyi kuruyor: İsa Mesih çarmıha gerilmiş ve O’nun çevresinde farklı karakterler toplanmıştır ve her bir karakterin çarmıha karşı farklı bir izlenimi vardır. Bu şekilde Markos çarmıhın çok renkli ve çok yönlü önemini ve etkisini örneklendirmektedir.