1Böylece Mesih İsa'ya ait olanlara artık hiçbir mahkûmiyet yoktur. 2Çünkü yaşam veren Ruh'un yasası, Mesih İsa sayesinde beni günahın ve ölümün yasasından özgür kıldı. 3İnsan benliğinden ötürü güçsüz olan Kutsal Yasa'nın yapamadığını Tanrı yaptı. Öz Oğlu'nu günahlı insan benzerliğinde günah sunusu olarak gönderip günahı insan benliğinde yargıladı. 4Öyle ki, Yasa'nın gereği, benliğe göre değil, Ruh'a göre yaşayan bizlerde yerine gelsin. 5Benliğe uyanlar benlikle ilgili, Ruh'a uyanlarsa Ruh'la ilgili işleri düşünürler. 6Benliğe dayanan düşünce ölüm, Ruh'a dayanan düşünceyse yaşam ve esenliktir. 7Çünkü benliğe dayanan düşünce Tanrı'ya düşmandır; Tanrı'nın Yasası'na boyun eğmez, eğemez de... 8Benliğin denetiminde olanlar Tanrı'yı hoşnut edemezler. 9Ne var ki, Tanrı'nın Ruhu içinizde yaşıyorsa, benliğin değil, Ruh'un denetimindesiniz. Ama içinde Mesih'in Ruhu olmayan kişi Mesih'in değildir. 10Eğer Mesih içinizdeyse, bedeniniz günah yüzünden ölü olmakla birlikte, aklanmış olduğunuz için ruhunuz diridir. 11*Mesih İsa'yı ölümden dirilten Tanrı'nın Ruhu içinizde yaşıyorsa, Mesih'i ölümden dirilten Tanrı, içinizde yaşayan Ruhu'yla ölümlü bedenlerinize de yaşam verecektir. 12Öyleyse kardeşlerim, borçluyuz ama, benliğe göre yaşamak için benliğe borçlu değiliz. 13Çünkü benliğe göre yaşarsanız öleceksiniz; ama bedenin kötü işlerini Ruh'la öldürürseniz yaşayacaksınız. 14Tanrı'nın Ruhu'yla yönetilenlerin hepsi Tanrı'nın oğullarıdır. 15*Çünkü sizi yeniden korkuya sürükleyecek kölelik ruhunu almadınız, oğulluk ruhunu aldınız. Bu ruhla, “Abba, Baba!” diye sesleniriz. 16Ruh'un kendisi, bizim ruhumuzla birlikte, Tanrı'nın çocukları olduğumuza tanıklık eder. 17Eğer Tanrı'nın çocuklarıysak, aynı zamanda mirasçıyız. Mesih'le birlikte yüceltilmek üzere Mesih'le birlikte acı çekiyorsak, Tanrı'nın mirasçılarıyız, Mesih'le ortak mirasçılarız.
AÇIKLAMA: İnsan çelişkili bir yaratıktır. İçimizde Tanrı’nın Yasasını ne kadar onaylıyorsak da icraata gelince benliğimizde daha ağır basan bir günah gerçeği var. Bu ikilem bizi çıkmaza, ruhsal bir mahkumiyete sürükler. Ama bu bölümün başında Pavlus Mesih’e iman edenler bu tezat ve mahkumiyetten kurtuluyor der. Ama nasıl? Ruh’un Yasası bizi günahın köleliğinden özgür kılar. Şimdi kendi benliğimizle Kutsal Yasaya ne kadar uymaya çalışırsak çalışalım içimizdeki günah gerçeği yolumuzu tıkar. Ancak Tanrı, Oğlu İsa Mesih’i insan olarak göndererek, yolumuzu açtı. Bunu Yasa’ya uygun biçimde kendini kusursuz bir kurban olarak sunmakla başardı. Böylece kendisine iman edenler için artık mahkumiyet yoktur çünkü yeni bir yasa var: Ruh’un Yasası. İman eden herkesin içine Kutsal Ruh girer ve günah köleliğinden kurtarmakla birlikte Tanrı’nın Yasasına uymaya yardım eder.
Bu halde iki tür insan var: Yasaya kendi benliğiyle uymaya çalışan ve Tanrı’nın Ruhuyla uyanlar. Kendi benliğine uyanlar hep hüsrana uğrar çünkü düşünceleri Tanrı’ya düşmandır ve bu onları sonunda korkunç bir çıkmaza sürükler. Mesih’in Ruhuna uyanlar ise Tanrı’nın düşüncelerine sahip oluyor ve harika bir huzur ve esenlik yaşıyor. Her Mesih imanlısında Kutsal Ruh etkindir, eski günahkar benliğimizi öldürmenin yanı sıra ruhumuzu yaşatıyor. Şimdilik günahlı bedenimizde devam etsek de ölümden sonra bu bedeni de Mesih’inkine benzer yüce bir beden olarak diriltecektir. Sonuç olarak İsa Mesih’e iman ettiğimizde O’nun içimize koyduğu Kutsal Ruh sayesinde bizi günahın girdabından kurtarıp Tanrı’ya layık bir hayat sürmek üzere ruhumuzu diriltiyor. Kaldı ki Mesih’e iman eden bizler Tanrı’nın vaat ettiği esenlikte yaşamak için her daim Ruh’un yönetimine boyun eğmeliyiz.
Tanrı, Mesih’i yerimize kurban olarak ve Ruh’u hayatımızın rehberi olarak bağışlamak yetmiyormuş gibi bizi kendi çocukları olarak ailesine katıyor. Bir önceki günah gerçeği bizi köleliğe sürüklerdi, şimdiyse Ruh’un yasası sayesinde oğulluk ruhunu aldık. İçimizde Kutsal Ruh ve kendi dirilmiş ruhumuz da buna tanıklık ediyor. Böylece artık korkmadan Tanrı’ya ‘Baba’ diye hitap edebiliriz. Yine bu yetmiyormuş gibi Tanrı bizi Oğlu Mesih’le birlikte kendi mirasına ortak kılıyor. Yani İsa Mesih sayesinde Tanrı’nın bütün nimetlerine sahip oluyoruz. Gerçekten inanılmaz bir ayrıcalık! Evet, Mesih’e inandığımızda çelişkiler ve hüsranlar sona erer. Öyleyse kendi benliğimizle Tanrı’yı hoşnut etmeyi bırakalım. Yerimize bağışladığı Mesih’e iman edip Kutsal Ruh’un yasasına boyun eğelim. O zaman Tanrı’yı gerçek anlamda hoşnut edebileceğiz, o zaman Tanrı’ya ‘Baba’ diye seslenebileceğiz.