Aile yaratılışta Âdem ve Havva’yla başlayan; Rab tarafından oluşturulmuş, Onun tarafından kutsanmış, çocuklarla bereketleneceği vaat edilen ilk kurumdur. Günümüzde aile, kadın ile erkeğin Rab’bin önünde yaptıkları antlaşmayla yürürlüğe girdiği, Rab tarafından kutsanmış evlilikler yoluyla karı kocaların duygusal, ruhsal ve fiziksel birliği sağlayan; karşılıklı adanma ve adamayı içeren, çocuklarla bereketlenen, Rab’bin yüceltildiği, Mesih İsa’nın kiliseyle ilişkisini yansıtan ilişkiler toplamıdır.
Âdem ve Havva yaratıldıklarında Rab’bin yüceliğini yansıtıyordu (Yar.1:27). “Bu nedenle adam annesini babasını bırakıp karısına bağlanacak, ikisi tek beden olacak (Yar.2:24)” ayeti bırakma, bağlanma ve bir beden olacak kadın ve erkek arasındaki özel ve güçlü ilişkiyi dile getirir.
Âdem ve Havva’nın günah nedeniyle Rab’den kopuşları karı koca olarak birbirlerine ve çocuklarına karşı Rab’bin yüceliğini yansıtamaz duruma geldiler. Aile kurumunun bozulması bugün birçok kötülüğün ve acının temelinde yatan nedenleri barındırır. Çok eşlilik, zina, fuhuş, ret edilmiş çocuklar aracılığıyla insanlar acı çekmekte, ne yazık ki çok durumda çözümü Rab’de aramamaktadırlar.
Günümüzün çağdaş dünyası aile anlayışında gittikçe anlamını yitiren ahlaksal değerlerin sonucunda ortaya çıkan düşkünlük, Rab ve insan ilişkileri için oluşturduğu tehdit ve yıkım sanıldığından daha büyüktür. Zina gizli yapılması durumda insanın iç varlığında korku, sadakatsizse ilişkilerde derin bir güvensizlik oluşturur. Hem Rab hem insan hem de anne baba çocuk ilişkilerine bilinçli ya da bilinçsiz yansıyan korku ve güvensizlik sağlam aile yapısını parçalayıp insanları acılarıyla baş başa bırakmaktadır.
Eski Antlaşma ve Yeni Antlaşma’da aile ile ilgili ayetler birbirlerini destekler. İsa Mesih’in insanlığın günahlarına karşılık ölümü ve dirilişiyle aile yeniden yaratılıştaki kutsanmasına kavuşmuştur.
İsa Mesih’e iman aracılığıyla anne baba yaratılıştaki ailede Rab’bi temsil ettiğinden, anne babanın kutsal bir yaşam sürerek çocuklarına örnek olması gelecek kuşakların Rab’be bağlılığı açısından önem taşır.