4. İSA MESİH TANRI’NIN YETKİSİNE SAHİPTİR

Tanrı’nın İsa’da olan yetkisi, Mesih’in tapınılma hakkını üzerine almasında görülür. İsa ayrıca, Kendisini diriltme gücüne sahip olduğunu ve bunun yanısıra Tanrı’nın yetkisiyle konuşma gücüne sahip olduğunu iddia etmiştir.

Kendisine Tapınılmasını Kabul Etti

Kutsal Yazılar’da tapınma konusu kadar açıkça bahsedilen konu azdır. Hem Eski Antlaşma, hem de Yeni Antlaşma sadece Tanrı’ya tapınılması gerektiğini vurgulamaktadır. Mesih İsa Şeytan’a şöyle demiştir: “Rab’bin olan Tanrı’ya tapınacaksın ve yalnızca O’na kulluk edeceksin” (Matta 4:10; Luka 4:8). Hiçbir insana veya meleğe tapınılmaması gerekiyordu (Matta 4:10; Vahiy 19:20; 22:8-9). Tanrı’nın ‘görkemini’ başkasına vermeyeceği yazılmıştır (Yeşaya 42:8).

Yeni Antlaşma, tapınma için Grekçe ‘proskuneo’ kelimesini kullanır. Mesih İsa’nın, Şeytan’a sadece Tanrı’ya tapınılmasını söylediğinde kullanmış olduğu kelime budur. Aynı kelime, Tanrı’ya tapınma konusunda en çok kullanılan kelimedir (Yuhanna 4:24; Vahiy 5:14; 7:11; 11:16; vb.).

Mesih İsa bir adamı iyileştirdikten sonra, iyileşen adam şöyle demiştir: ‘“Rab iman ediyorum’ diyerek İsa’ya tapındı” (Yuhanna 9:38). Aynı Grekçe kelime Matta 14:33’te, İsa’nın öğrencileri O’nu suyun üzerinde yürürken görünce, İsa’ya tapındıklarında da kullanılmıştır. İsa’nın dirilmiş olduğunu gören öğrenciler, “...yaklaşıp İsa’nın ayaklarına sarıldılar, O’na tapınmaya başladılar” (Matta 28:9). Gördüğümüz gibi, dirilişten önce ve sonra, Mesih İsa Kendisine tapınılmayı kabul etmiştir. Sadece Tanrı’ya tapınılmasını söyleyip Şeytan’ı azarlayan İsa, Kendisine tapınılmasına karşı çıkmamıştır, çünkü “sadece Tanrı’ya tapınılması gerekir.” Mesih İsa Kendisine tapınılmasına izin vermiştir.

İbraniler l:6’da Tanrı’nın meleklerinin İsa’ya tapınmaları (proskuneo) yazılmıştır. Vahiy 5:8-14’te hamd ve tapınmayla ilgili bir bölüm tamamen Kuzu’ya (İsa) ve Tanrı’ya adanmıştır. Bir ayette Pavlus, ‘yerde ve gökteki herkesin, İsa Mesih’in adı anıldığında diz çökeceğini ve İsa Mesih’in Rab olduğunu itiraf edeceğini’ yazmıştır (Filipililer 2:10-11). Yeni Antlaşma’da birçok kez iman ve ümit kaynağı olan Tanrı Oğlu’na tapınılır.

Yeni Antlaşma topluluğunun ve yüzyıllar boyunca süregelen tüm inanlı topluluklarının birleşik tanıklığı, tapınmanın Baba, Oğul ve Kutsal Ruh olan Tanrı’ya yapılmasına yöneliktir.

Kendisini Diriltme Yetkisi Vardı

Mesih İsa, bir insan olarak ölüme mahkum edildiğinde bile, sadece Tanrı’nın sahip olabileceği bir güçle Kendisini diriltme gücüne ve yetkisine sahip olduğunu iddia etmiştir. Bazıları şöyle düşünebilir; “Eğer İsa Mesih Tanrı’ysa Kendisini nasıl diriltebilir?” Yuhanna 2:19’da İsa şöyle der: “Bu tapınağı yıkın (Kendi bedeninden bahsediyor, a. 21), üç günde onu yeniden kuracağım.” Kendi yaşamıyla ilgili şöyle söylemiştir: “Canımı vermeye de tekrar geri almaya da yetkim var” (Yuhanna 10:18).

Mesih İsa Tanrı Gibi Konuşmuştur

Mesih İsa sadece Tanrı’nın adlarını, unvanlarını, niteliklerini, gücünü ve Kendisini diriltme yetkisini almakla kalmamış, bunun yanısıra sadece Tanrı’nın konuştuğu tarzda konuşmuştur. Ferisiler bir ara O’nu tutuklamak üzere asker göndermiş, fakat askerler elleri boş dönmüşlerdi. O’nu neden tutuklamadıkları sorulunca, verebildikleri tek cevap şuydu: “Hiç kimse hiçbir zaman bu adamın konuştuğu gibi konuşmamıştır” (Yuhanna 7:46). Gerçekten de öyleydi.

İncil’i Mesih İsa’nın konuşmalarındaki yetkiden etkilenmeden okumak olanaksızdır. İnsanları Kendisine çağırmış, Kendisini izlemelerini ve hatta yaşamlarını kendisine adamalarını söylemiştir. Dinleyicilerinin karşısında eşsiz bir yetkiyle konuşmuştur. Din bilginleri ve Ferisiler gibi diğer öğretmenler de sözlerini haklı çıkarmak için, sözlerini Yeşaya ve diğer peygamberlerin kitaplarına bağlıyorlardı. Ama İsa, “Size doğrusunu söyleyeyim ki...” diyordu. Olaylar O’nun yetkisini onaylıyordu. Cinler O’nun sözünden kaçıyor, rüzgâr ve deniz O’nun buyruğuyla sakinleşiyor, ölüler diriliyor, sakatlar yürüyor ve körler görüyordu.

C. S. Lewis şöyle yazmıştır:

“Mesih İsa’nın söylediği türden sözler söyleyen normal bir kişiye, ‘büyük bir ahlâk öğretmeni’ denemez. Ya, kendisinin suda haşlanmış bir yumurta olduğunu söyleyen bir deli, ya da cehennemin İblisi olabilir. Seçiminizi yapmalısınız. Bu adam ya Tanrı’nın Oğlu’dur, ya deli bir adamdır ya da daha kötüsüdür. O’na aptal diyebilirsiniz, yüzüne tükürebilirsiniz, O’nun bir cin olduğunu söyleyerek O’nu öldürebilirsiniz veya O’nun ayaklarına kapanıp O’nu Rab’biniz ve Tanrı’nız olarak kabul edebilirsiniz. Fakat O’nun büyük bir ahlâk öğretmeni olduğu saçmalığıyla gelmeyin. Çünkü Kendisini o şekilde tanıtma amacı yoktu.” ¹

Kutsal Kitap’a Dayalı, İsa’nın ve Yahve’nin Bir

Olduğunu Gösteren Adlar, Unvanlar ve Nitelikler

İndeksi - 1. Korintliler 8:6