9. VAATTE YAŞAM

Süleyman’ın Dönemi

K ral Davut’un oğlu Süleyman’ın devri, İsrail ulusunun en görkemli zamanıydı. 1. Krallar 1-11, Süleyman’ın görkemli krallığının tarihini, bu tarihin merkezi olarak tapınağın yapılmasını ele alarak kaydeder (1Kr.5–8). Antlaşma Sandığı getirildikten sonra, “Rab’bin görkemi RAB’bin evini (tapınağı) doldurmuştu” (8:11) ve Süleyman etkili ve güzel bir şekilde yeni tapınağı ulusun merkezi ve her şey için Tanrı’ya bağlı olduklarının işareti olarak Rabbe adar (bölüm 8).

Ancak Süleyman’ın büyük serveti ve başarılarına karşın efsaneleşen yönü bilgeliğidir. Tanrı, ona Kendisinden ne isterse dileyebileceğini söylediğinde, Süleyman, “bana öyle sezgi dolu bir yürek ver ki, iyi ile kötüyü ayırt edip halkını yönetebileyim” der. Kendisi için zenginlikler ve zafer dilemediği için Rab ona, “isteğini yerine getireceğim. Sana öyle bir bilgelik ve sezgi dolu bir yürek vereceğim ki, benzeri ne senden öncekilerde görülmüş, ne de senden sonrakilerde görülecek. Sana istemediklerini de vereceğim: Yaşadığın sürece öbür kralların erişemeyeceği bir zenginlik ve yüceliğe ulaşacaksın” demiştir (3:5-13). Tanrı vaadini tutmuştur: “Kral Süleyman dünyanın bütün krallarından daha zengin, daha bilgeydi. Tanrı’nın Süleyman’a verdiği bilgeliği dinlemek için bütün dünya onu görmek istiyordu” (10:23-24).

Bu büyük krallık Süleyman’ın yönetimi altında büyük bir olasılıkla güneyde Akaba körfezinden kuzeyden Fırat Nehri’ne kadar uzanıyordu (bkz. bir sonraki sayfadaki harita).