Geri kalan işleri düzene sokman ve sana buyurduğum gibi her kentte ihtiyarlar ataman için seni Girit'te bıraktım.
Tit 1:5
Efes'teki durum galiba çok vahimdi, karmakarışıktı. Sahte öğretmenler kiliseyi darmadağın ediyorlardı. Pavlus Timoteos'u durumu halletsin diye Efes’te bıraktı ve Makedonya'ya doğru devam etti. Oradan, Luka ile birlikte iki mektup yazdı, biri Titus’a, biri Timoteos'a.
İki mektup birbirine oldukça benziyor. İkisinde de yaşlı elçi, genç emektaşlarına (genç derken muhtemelen yaşları 30 civarında) yetki vererek onları yüreklendirmeye çalışıyor. İkisinde de neler öğretmeleri, nasıl önderler atamaları ve nasıl bir karaktere sahip olmaları gerektiği anlatılır.
Aynı zamanda iki mektup arasında farklılıklar var.
Efes'teki kilise çoktan kurulmuştur, kalabalık ve olgundur.
Girit'teki, daha çok yeni oluşan bir kilise ortamıydı. Mesela ihtiyarlara gelince, 1.Timoteos'taki listeye göre, yeni iman etmiş biri olmamalı; ama Titus'taki listede böyle bir şey yazılmamış. Neden? Çünkü herkes zaten yeni iman etti!
Bizim için, yeni kurulmuş bir kilise olarak, Titus'a yazılan mektup çok yararlı olur.
Girit'teki kiliseler gibi, biz de yeni kurulmuş bir kiliseyiz.
Çok pratik öğütler verilir; önderler nasıl atanmalı, evlilikte, aile içinde ilişkilerimiz nasıl olmalı, işyerinde patronlarımıza karşı nasıl davranmalı, yönetimlere karşı nasıl saygı duyulmalı.
İçinde bulunduğumuz kültürde Tanrı'nın halkı olarak nasıl yaşamalıyız, bizimle bu kültür arasında ne kadar büyük bir fark olmalı ve bu kültürü nasıl etkilemeliyiz.
Bunların hepsi zorla kabul ettirilen kurallara uyarak değil, Tanrı'nın içimizde çalışan lütfuna dayanarak yerine gelir. Aslında Pavlus müjde tohumunu ekti ve o tohum şimdi filizlenip büyüyor, Tanrı'ya ait, 'iyilik etmekte gayretli bir halk' (2.14) olarak ortaya çıkıyor. Böylelikle, Mesih'te olan lütuf sayesinde, bu halk ile içinde bulunulan kültür arasında kocaman bir fark var ve Tanrı'nın halkı büyüdükçe o kültürü olumlu bir şekilde etkiler.
Bu mektupları yazdıktan sonra Pavlus bir kez daha İmparator Nero tarafından tutuklandı ve mahkemeye götürüldü. Hapishaneden en son eseri olarak 2.Timoteos mektubunu yazdı. 67 Yılında kafası kesilerek Roma’da şehit oldu.