olmadan sen bana imanını göster, ben de sana imanımı eylemlerimle göstereyim…. Ruhsuz beden nasıl ölüyse, eylemsiz iman da ölüdür” (Yakup 2:18, 26).

Kurtuluş, yüreğimizde Kutsal Ruh tarafın-dan gerçekleştirilen, Tanrı’nın doğaüstü ve baş-tan yaratıcı bir nitelikteki eylemidir. Bu sebeple Elçi Pavlus şöyle yazar, “Bir kimse Mesih’teyse, yeni yaratıktır; eski şeyler geçmiş, her şey yeni olmuştur” (2. Korintliler 5:17). Mesih’e gerçek-ten iman etmişsek, bizleri Tanrı’yı tanımaya ve O’nu hoşnut etmeye sürükleyecek yeni arzula-ra sahip yeni yaratıklarız demektir. Bu yüzden de hepimiz, Tanrı’nın içimizde gerçekleştirdiği kurtaran eylemini hayatlarımızda yansıtacak şekilde yaşamaya başlarız.

Elbette bu, kurtuluşun iman ve eylemler aracılığıyla kazanıldığı veya çeşitli eylemler-le kendimizi kurtuluş sürecinde tutmamız ge-rektiği anlamına gelmez. Burada bahsedilen şey yeniden doğuşun (Yuhanna 3:3, 5) ve Tan-rı’nın bizlerde devam etmekte olan işleyişinin (Efesliler 2:10; Filipililer 1:6; 2:13), bizlerin Tanrı’nın çocukları olduğumuz gerçeğini dışa-rıya yansıtmaya devam edeceğidir. Hristiyanlar olarak günahla büyük mücadelelerimiz olacak ve bir süreliğine ciddi günahlara da düşebiliriz. Ancak gerçekten yeniden doğmuşsak, öyle bir durumda kalmaya devam etmeyip tövbe ederek Mesih’in benzerliğine dönüşme yolunda ilerle-