dığını düşünmüştü, ancak kendisinde iyi bir şey olmadığını (Romalılar 7:18) ve kurtuluşun Tanrı’nın bir armağanı olduğunu gördü (Efesli-ler 2:8-9). İsa’nın öğrencilerinin, İsrail’in düş-manları olduğunu ve yaşamaya layık olmadık-larını düşünmüştü (Elçilerin İşleri 8:1), ancak kendisinin aslında gerçek İsrail’e zulmettiğini (Galatyalılar 6:16) ve Tanrı’nın oğullarını ve kızlarını ölüme götürdüğünü fark etti (Roma-lılar 8:14-15).

Mesih İsa’yla tek bir karşılaşmada Tarsuslu Pavlus, o gururlu ve kendini beğenmiş Ferisi-ler’in Ferisisi haksız çıktı. Tövbe etti ve “havra-larda İsa’nın Tanrı’nın Oğlu olduğunu hemen duyurmaya başladı” (Elçilerin İşleri 9:18–22). “Bir zamanlar bize zulmeden adam, önceleri yık-maya çalıştığı imanı şimdi yayıyor” haberi Ya-hudiye’deki bütün kiliselere ulaştı (Galatyalılar 1:22-23). Pavlus’taki düşünce değişimi onun geri kalan her şeyde değişmesine yol açtı!

Düşünme Şeklimizdeki Değişimler. Tövbe-nin bizlerde yarattığı düşünce değişimi Tan-rı’nın doğru ve bizlerin yanlış olduğunu idrak etmemizi sağlar.

Çünkü biliyorum isyanlarımı, günahım sü-rekli karşımda. Sana karşı, yalnız sana kar-şı günah işledim, senin gözünde kötü olanı yaptım. Bu nedenle, söylediklerinde haklı, yargılarında adilsin. (Mezmurlar 51:3-4)