Bütün insanlar günahkâr ve dolayısıyla suç-lu olduklarından Tanrı’nın gazabını hak etmek-tedirler. Ancak sevgiden dolayı Mesih bizim hak ettiğimiz gazap kâsesini almış ve onu son damlasına kadar içerek tanrısal adaletin bizden beklediği her şeyi karşılamıştır.

İsrail’in Tanrısı RAB bana şöyle dedi: “Elimdeki öfke şarabıyla dolu kâseyi al, seni göndereceğim bütün uluslara içir.” (Yerem-ya 25:15)

Biraz ilerledi, yüzüstü yere kapanıp dua et-meye başladı. “Baba” dedi, “Mümkünse bu kâse benden uzaklaştırılsın. Yine de benim değil, se-nin istediğin olsun.” … İsa ikinci kez uzaklaşıp dua etti. “Baba” dedi, “Eğer ben içmeden bu kâ-senin uzaklaştırılması mümkün değilse, senin istediğin olsun.” (Matta 26:39, 42)

Aslında hastalıklarımızı o üstlendi, Acıları-mızı o yüklendi. Bizse Tanrı tarafından ce-zalandırıldığını, vurulup ezildiğini sandık. Oysa, bizim isyanlarımız yüzünden onun bedeni deşildi, bizim suçlarımız yüzünden o eziyet çekti. Esenliğimiz için gerekli olan ceza Ona verildi. Bizler onun yaralarıyla şifa bulduk. (Yeşaya 53:4-5)

Mesih Bizim Yerimize Öldü. Bizim günahkâr-lığımıza karşı Tanrı’nın yargısının en büyük