‘Kilise’ deyince insanların aklarında çok farklı resimler canlanır: Antik binalar, süslü haçlar, cüppeli papazlar, bayram kurabiyeleri ve boyanmış yumurtalar ya da çan çalan zangoçlar. Aslında ilginç olan şu ki bunların hiç biri İncil’de geçmiyor. Bunlar kilisenin uzun tarihi boyunca gelişen iyi ya da kötü farklı geleneklerdir. Ama kilisenin esas ne olduğunu öğrenmek istersek öncellikle İncil’in kutsal sözlerine başvurmalıyız. Efesliler, Pavlus’un Kilise kavramıyla ilgili Rab’den aldığı gizemli vahyin mükemmel bir mozaiğidir. Pavlus’un bu mektubu yerel kiliselere yönelik öğretilerinin en dolgun özeti ve doruğu sayılabiliyor. Kısacası, bu mektupta Kilise’nin belirli bir bina ya da ayin türü değil, Mesih’in ruhsal bedeni ve Tanrı’nın ev halkı olduğunu görüyoruz.