Tarihler adı kilise babalarından olan Hieronymus’tan gelir; kitabın İbranice adıdır “Günlerin Sözleri”dir ve “o günlerde cereyan eden olayların neler olduğu” anlamındadır. “Bırakılanlar” Grekçe ismidir, yani Sa. ve Kr.’ı tamamlaması gereken noktalardır. Birçok soyağaçlarının ardından krallığın tarihi Samuel ve Krallar kitaplarına paralel olarak anlatılır. Bununla birlikte İsrail’in tarihi, ağırlık Tapınak (tapınma), Levililer ve kâhinler olmak üzere daha yoğunlukla Tanrı’nın bakış açısından anlatılır. Kr.’da daha çok Tanrı yargısı vurgulanırken, Tarihler kitaplarında tövbenin ve yenilemenin olanaklı ve İsrail’in sadakatsizliğine karşın tanrısal kurtuluş planının yerine getirilmiş olduğu görülmektedir (kitabın sonundaki Babil sürgününden geri dönüş olayına bakınız).
Gözler dikkatle salt Yahuda krallarına çevrilidir ve İsrail’in kuzey krallığı hemen hiç konu değildir. Burada da ölçüt Davut’un yaşamıdır: Bir kral “babası Davut” gibi mi yaşar, yoksa Rab’bi hoşnut etmeyeni mi yapar? Soyağaçlarının dışında ağırlık noktası bir yönden Davut’un öyküsünde, diğer yandan Davut’un krallığının gelişiminde toplanır.
Ta. Adem’den Pers kralı Koreş’e dek geçen süreyi içinde kapsar.Ağırlık noktası Davut’tan (İ.Ö. 1010) Babil sürgünün sona erişine (İ.Ö. 538’den itibaren) dek olan zaman sürecidir. Olaylar çoğunlukla İsrail’de, yani Yahuda’da geçer. Başdüşmanlar Aram, Filistliler, Asur ve Babil’dir. Tapınma ve İsrail’in Tanrı’yla olan antlaşmaya bağlılığı merkezdedir ve siyasal olaylar kenarda kalmaktadır.
Kuruluş düzeni
Adem’den Babil sürgününe dek soyağacı 1Ta. 1-9
İsrail’in ilk kralı Saul 1Ta. 10
Davut 1Ta. 11-29
Süleyman ve tapınağın kuruluşu 2Ta. 1-9
Bölünen krallık döneminde Yahuda 2Ta. 10-36
Özellikle dikkat ediniz
Farklı önem sırası: Sa. ve Kr. dıştaki, siyasal olayları daha fazla göz önüne alırken, Ta.’de İsrail’in inanç konuları oldukça ön plandadır (krşl. Örneğin, 2Kr. 18-20’deki Hizkiya dönemine ilişkin verilen bilgilerle [Yahuda Asur’un tehditi altında] ve 2Ta. 29-31’le [Hizkiya tapınma, Fısıh, kâhinler ve Levililer konularıyla ilgileniyor]; 2 Sa.’de Davut’u bir başkomutan olarak izlerken, 1Ta.’de Antlaşma Sandığı, tapınağın kurulması, kâhinlik ve tapınma olaylarıyla ilgilenirken görüyoruz).
EA’nın en ayrıntılı soyağaçları;
Zenginliğin getirdiği tehlike: Rehavam, Asa, Yehoşafat, Amatsya, Uzziya, Hizkiya.
Tanrı’ya geri dönme ve O’nu arama konusunda yinelenen çağrı. Örneğin 2Ta. 7:14: ...adımla çağrılan halkım alçakgönüllülüğü takınır, bana yönelip dua eder, kötü yollarından dönerse, gökten onları duyacağım, günahlarını bağışlayıp ülkelerini sağlığa kavuşturacağım ya da 2Ta. 15:2: RAB’le birlikte olduğunuz sürece, O da sizinle olacaktır. O’nu ararsanız bulursunuz. Ama O’nu bırakırsanız, O da sizi bırakır.
Yazılı kayıtlara ilişkin birçok bildiri. Örneğin, 1Ta. 29:29: Kral Davut’un krallığı dönemindeki öteki olaylar, başından sonuna dek Bilici Samuel’in, Peygamber Natan’ın, Bilici Gad’ın tarihinde yazılıdır.
Davut’un Süleyman’a ilettiği tapınak tasarısı (1Ta. 28).
Asa’nın iyi başlangıcı (özellikle 2Ta.15’deki getirdiği yeniliklere bakınız) ve kötü sonu (2Ta. 16).
Yehoşafat’ın yenilikleri ve “Kutsal Kitap’a geri dönüş” uygulaması (2Ta. 17:9), ancak tekrar tekrar İsrail’in tanrısaymaz kuzey krallığına ödün veriyor.
Yoaş’ın çok iyi başlangıcı ve kötü sonu (2Ta. 24).
Dinsel paklanma kurallarının ayrıntılı açıklanması ve Hizkiya’nın yenilikleri (2Ta. 29-31).
Salt 2Ta.’de bildirilen Manaşşe’nin geç kalmış tövbesi (Böl. 33).
Babil’i yenip dünya gücü olarak onun yerini alan Pers kralı Koreş’in ilk yılında Babil sürgününden geri dönüş bildirisi.