Ev hayatımızdaki temel bozukluk nedir? Ev derken tabii ki aileden yani anne, baba, çocuklar ve çeşitli koşullarda birlikte yaşadığımız kişilerden söz ediyoruz.
Birçok ailedeki ilk kusur, bireylerin birbirlerine karşı gerçekten açık ve dürüst olmamalarıdır. Genelde örtülmüş perdeler ve duvarların ardında yaşarız. Başkaları gerçekte nasıl olduğumuzu bilmezler ve bunu onlara göstermeye pek de niyetimiz yoktur. Bizimle sıkı bir ilişki ve dostluk içinde olan kişiler bile gerçek yüzümüzü, gerçekten nasıl biri olduğumuzu bilmezler.
Güçlüklerimizi, uğraşlarımızı, başarısızlıklarımızı ve Rab’bin bizi ne kadar sık yıkamasının gerektiğini bilmezler. Bir ilişkide dürüstlük, açıklık, berraklığın var olmaması her zaman günahın sonucudur. İlk günahın ilk etkisi, Adem’le Havva’nın Aden Bahçesi’nde Tanrı’dan kaçıp saklanmalarına neden oldu. Daha önce Tanrı’ya ve birbirlerine karşı dürüst ve açık olan kişiler günah işler işlemez Tanrı’dan saklanmaya başladılar. Adem’in yüreğinde Havva’nın bilmesini istemediği bir sürü düşünce ve tepki belirdi. Aynı şeyler Havva’nın yüreğinde de oluştu. Durum o zamandan bu zamana dek aynı şekilde devam etmiştir. Tanrı’ dan saklayacak bir şeyimiz olduğunda bunu birbirimizden de saklarız. Her şeyi arkasına gizlediğimiz o duvar gerçek benliğimizi bir maske gibi örter. Bazen ise değişik bir hile yapıp şaka kabul edilen bir davranışın arkasına gizleniriz. Başkalarının yaklaşıp bizi gerçekte olduğumuz gibi görmelerini istemediğimiz için gerçekçi ve dürüst olmaktan korkarız. Böylece, hile, yapmacık ve aldatmaca oyununu sürdürürüz. Birbirimize gerçeği söyleyip dürüst olmayız. Doğruyu söyleyip dürüst olmayan biriyle de elbette gerçek bir beraberlik kurulamaz. Evde de birlik ve candan bir beraberlik içinde olmak imkânsızlaşır. Tanrı Sözünün adına “karanlıkta yürüyüş” dediği işte budur. Çünkü saklayıp örten, örtbas eden her şey karanlıktır.