Yeni Antlaşma (normalde İncildiye bildiğimiz semavi kitap), Hıristiyan aleminde "İncil'ler" olarak bilinegelen dört bölümle başlar. Bunların her biri İsa Mesih'in yaşamını kaydeder. "İncil" kelimesi, bu şekilde Arapçaya tercume edilen, eski Yunanca "evangelyon" kelimesinden türemiştir. Türkçesi "iyi haber" veya "müjde"dir. Dolayısıyla "İncil", beklenen Mesih ile ilgili müjdedir. Kitap (ve kapsadığı bölümler) açısından, "İncil" İsa Mesih'le ilgili müjdenin kaydıdır. Bu açıdan "Dört İncil" dediğimiz zaman Yeni Antlaşma kitabının dört bölümünden söz ediyoruz.
Buna karşın birçok etüt ve birçok soruya yol açan önemli farklılıklar gibi görünen değişik ayrıntılar içerir. Örneğin, neden bir yerine dört "İncil" vardır? Neden sadece dört tane vardır?