İmanlıların Ölümü Ve Mesih’in Geri Dönüşü

               Bu kırık dökük dünyada ölüm herkese hayatının bir parçası olduğu için insanlar ölüyor, hem Hıristiyanlar hem de Hıristiyan olmayanlar. Mesih’in ölümü aracılığıyla, Tanrı şu ana kadar Hıristiyanlıları bir sürü şekilde kutsadı. Örneğin, bizim günahlarımızı bağışladı,

                ‘...lütfunun zenginliği sayesinde Mesih’in kanı aracılığıyla             Mesih’te kurtuluşa, suçlarımızın bağışlanmasına kavuştuk’ (Efesliler 1:7-8).

ve bizi çocukları yaptı.

                ‘Kendisini kabul edip adına iman edenlerin hepsine Tanrı’nın çocukları olma hakkını verdi’ (Yuhanna 1:12).

Hıristiyanlar Niçin Ölüyor?

                Fakat Tanrı’nın bize henüz vermediği bereketler var. Mesela, henüz dünyadan bütün kötülüğü kaldırmamış ve bunu son yargı gününe kadar da yapmayacak. Aynı zamanda, henüz ölümü de kaldırmamış. Tanrı’nın kaldıracağı son düşman ölümdür.

                 ‘Bundan sonra Mesih her yönetimi, her hükümranlığı, her gücü ortadan kaldırıp egemenliği Baba Tanrı’ya teslim ettiği zaman son gelmiş olacak. Çünkü Tanrı bütün düşmanlarını ayakları altına serinceye dek O’nun egemenlik sürmesi gerekir. Ortadan kaldırılacak son düşman ölümdür’ (1. Korintliler 15:24-26).

Hıristiyanlara Ölünce Ne Oluyor?

                İmanlıların ruhları direk Allah’ın huzuruna gidiyor. Bizim ruhumuz ölümde bedenimizden çıkıp, O’nun sonsuza dek varlığının tadını çıkarmak için hemen Allah’a gidiyor. Ölümle birlikte, bedenimiz dünyada kalıp defnediliyor.

                  İsa’nın yanındaki çarmıhta bulunan zanlıların (ülkenin önemli kanununu çiğneyen bir adam) birisi İsa’ya inandı. İsa ona bunu söyledi,

        ‘...sen bugün benimle birlikte cennette olacaksın...’ (Luka 23:43).

           Aziz Pavlus dedi ki,

                  ‘Bu bedende yaşadıkça Rab’den uzaktayız....bedenden     uzakta, Rab’bin yanında olmayı yeğleriz’ (2. Korintliler 5:6, 8).

                    Aynı zamanda Pavlus Tanrı’ya ve Tanrı’nın halkına hizmet edebilsin diye bu dünyada yaşadığından memnun olduğunu söyledi. Fakat ölseydi onun için daha da iyi olurdu zira o zaman Mesih’in yanına giderdi ve bu herhangi bir şahsa olabilecek en güzel şeydir.

                 ‘İki seçenek arasında kaldım. Dünyadan ayrılıp Mesih’le birlikte olmayı arzuluyorum; bu çok daha iyi. Ama hayatta kalmam sizin için daha gereklidir’ (Filipililer 1:23-24).

            Hıristiyanlar öldüklerinde korkmamıza gerek yok. Öldüğümüz zaman Mesih’le beraber olmaya gittiğimiz için neşeli olabiliriz. Hastlalık ve ölümün acı dolu olduğu aşikar, fakat ölümün ta kendisi (bedenimizin öldüğü an) yeni, göksel hayatımızın başlangıcı olacaktır. O andan itibaren acımız, kederimiz, ve günahımız sona erecek ve Mesih’le birlikte yeni, harika yaşamımız başlayacak.

         İmanlı akraba ve arkadaşlarımız öldükten sonra cesetlerini toprağa gömünce, onlar bizden ayrıldıkları için çok hüzünlü hissediyoruz. Lakin arkadaşlarımızın ruhlarının Rab’bin yanına gittiğini bildiğimiz için hüzünümüz neşeyle karışık oluyor. O’nunla birlikte güvendeler ve O’nun tarafından sevilmektedirler.

         Toprakta defnedilen o cansız bedenler hakkında Kutsal Kitap’ın öğreteceği daha çok şey var. O bedenlerin şahane bir gelecekleri var!

Mesih’in Geri Dönüşü—O’nun ‘İkinci Gelişi’

        İsa yine geliyor! Yine geleceğini söyledi:

                ‘Yüreğiniz sıkılmasın. Tanrı’ya iman edin, bana da iman edin. Babam’ın evinde kalacak çok yer var. Öyle olmasa size söylerdim. Çünkü size yer hazırlamaya gidiyorum. Gider ve size yer hazırlarsam, siz de benim bulunduğum yerde olasınız diye yine gelip sizi yanıma alacağım (Yuhanna 14:1-3).

             Mesih’in hangi gün veya hangi yıl geleceğine dair bilgimiz yok.

          ‘Bu nedenle uyanık kalın. Çünkü o günü ve o saati bilemezsiniz’ (Matta 25:13).

             O’nun geri dönüşü için sürekli hazır olmalıyız.

          ‘Bu lütuf, tanrısızlığı ve dünyasal arzuları reddedip şimdiki çağda sağduyulu, doğru, Tanrı yoluna yaraşır bir yaşam sürebilmemiz için bizi eğitiyor. Bu arada, mübarek umudumuzun gerçekleşmesini, ulu Tanrı ve Kurtarıcımız İsa Mesih’in yücelik içinde gelmesini bekliyoruz’ (Titus 2:12-13).

İsa Geri Dönünce Hıristiyanlara Ne Olacak?

         Allah cesetlerimizi daima mezarda bırakmayacak. Mesih bizi rehinden kurtardığında (haçta öldüğü zaman bizi kanıyla satın aldığında), tüm şahsımızı rehinden kurtardı—hem ruhumuzu, hem de bedenimizi. Kutsal Kitap Mesih geri döndüğünde, her imanlının ruhuna ve bedenine ne olacağını anlatıyor:

                  ‘Kardeşler, umudu olmayan öbür insanlar gibi kederlenmemeniz için, gözlerini yaşama kapamış olanlar konusunda bilgisiz kalmanızı istemiyoruz.

           İsa’nın ölüp dirildiğine inanıyoruz. Aynı şekilde Tanrı, İsa’ya bağlı olarak gözlerini yaşama kapamış olanları da O’nunla birlikte geri getirecektir.

           Rab’bin kendisi, bir emir çağrısıyla, başmeleğin seslenmesiyle, Tanrı’nın borazanıyla gökten inecek. Önce Mesih’e ait ölüler dirilecek.

           Sonra biz yaşamakta olanlar, hayatta olanlar, onlarla birlikte Rab’bi havada karşılamak üzere bulutlar içinde alınıp götürüleceğiz. Böylece sonsuza dek Rab’le birlikte olacağız’ (1. Selanikliler 4:13,14,16,17).

               İsa geri döndüğü zaman, dört şey yapacak:

1. Ölmüş olan bütün imanlıların ruhlarını O’nunla beraber getirecek. (Bu ruhlar şimdi cennette O’nunla beraber).

2. Ölmüş olan bütün imanlıların ölü bedenlerini kaldıracak.

3. Ölmüş olan her kişinin bedeniyle ruhunu tekrardan birleştirecek, ve o kişi hemen yaşamaya başlayacak.

4. Yaşamakta olan tüm imanlıları (hiç ölmemiş olanları) ve kaldırılmış olanları havada (gökyüzünde) buluşmak için çağıracak ve hepimiz sonsuza dek O’nunla birlikte olacağız.

Hıristiyanlar’ın Diriliş Bedenleri Nasıl Olacak?

          Elçi Pavlus Korintliler’e ilk mektubunun onbeşinci bölümünde dirilen bedenlerimizin nasıl olacağını anlatıyor.

         1. Korintliler 15:42-44, 48, 49.

Bizim diriliş bedenlerimiz böyle olacak:

İmanlılar Tanrı Tarafından Yargılanacaktır

          Elçi Pavlus Roma’daki imanlılara bunları yazdı,

                   Tanrı’nın yargı kürsüsü önüne hepimiz çıkacağız. Böylece her birimiz kendi adına Tanrı’ya hesap verecektir (Romalılar 14:10, 12).

               Pavlus aynı zamanda Korint şehrindeki imanlılara bunu yazdı,

            ‘Çünkü bedende yaşarken gerek iyi gerek kötü, yaptıklarımızın karşılığını almak için hepimiz Mesih’in yargı kürsüsü önüne çıkmak zorundayız’ (2. Korintliler 5:10).

                      Hıristiyanların yargılanması günahlarımızdan ceza alacağız anlamına gelmiyor. Hiçbir Hıristiyan günahsız değil. Fakat Mesih günahlarımız için öldü. Allah çarmıhta bütün günahlarımızı İsa’nın üstüne yükledi ve tüm yaptıklarımız yanlışlar için O’nu cezalandırdı. Bunun için artık ıstırap çekecek cezamız kalmadı.

          ‘Böylece Mesih İsa’ya ait olanlara artık hiçbir mahkûmiyet yoktur’ (Romalılar 8:1).

           Allah günahlarımızı affedince, onları bir daha asla düşünmez. Sonsuza kadar yok oldular! Yargı kürsüsünün önüne çıktığımızda kesinlikle bizimle günahlarımız hakkında konuşmayacak.

         Hıristiyanların yargılanması ödüllendirmekle ilgilidir.

         Hıristiyanlar Tanrı’nın çocukları. Tanrı’nın da kullarıyız. Tanrı O’nun için yaptığımız bütün işleri görüyor (mesela, kutsal hayatlar yaşamak; başkalarına samimi davranmak; İsa hakkındaki Müjde’yi insanlara anlatmak). Biz Tanrı’ya iyi bir şekilde hizmet ettiğimizde, O memnun kalıyor ve O’nun yargı kürsüsünün önüne çıktığımızda, bizi O’nun için yaptığımız hayırlı işler için ödüllendirecek.

                 Ancak Tanrı’ya iyi bir şekilde hizmet sunmadıysak, bize ödül vermeyecek. Kurtarılıp cennette olacağız (İsa’nın bizim için ölümü yüzünden), lakin az veya hiçbir ödül almayabiliriz, zira Tanrı’ya bütün yüreğimizle hizmet etmedik. Pavlus Korint’teki kiliseye Tanrı için farklı niteliklerle yaptığımız iş ve Tanrı işlerimizi nasıl sınadığı konusunda yazıyor.

         Bu temel üzerine kimi altın, gümüş ya da değerli taşlarla, kimi de tahta, ot ya da kamışla inşa edecek. Herkesin yaptığı iş belli olacak, yargı günü ortaya çıkacak. Herkesin işi ateşle açığa vurulacak. Ateş her işin niteliğini sınayacak. Bir kimsenin inşa ettikleri ateşe dayanırsa, o kimse ödülünü alacak. Yaptıkları yanarsa, zarar edecek. Kendisi kurtulacak, ama ateşten geçmiş gibi olacaktır (1. Korintliler 3:12-15).

         Her gün İsa’nın senin için beslediği kocaman sevgisi hakkında düşün. Hayatını senin için feda ettiğini unutma. Ondan sonra bütün yüreğinle O’nu sev ve bütün gücünle O’na hizmet et. Eğer bunları yaparsan, ödüllendirileceksin; Rab’bin yargı kürsüsünün önüne çıktığın zaman hayal kırıklığına uğramayacaksın.