Halkı memnun etmek isteyen Pilatus, onlar için Barabba'yı salı ve rdi. İsa'yı ise kamçılattıktan sonra çarmıha gerilmek üzere askerlere teslim etti.
Mar 15:15
Tarihi kaynaklardan, Pilatus’un deneyimli ve gerçekçi bir siyasetçi olduğunu biliyoruz. Daha önce Yahudi ayaklanmalarına şahit olmuş ve kalabalıkların olaylarda ne kadar çabuk alevlenebildiğini görmüştü. Fısıh Bayramıydı, Kudüs tıka basa doluydu, kalabalık gergindi, rahatsızdı ve adeta patlamak üzereydi.
Bu yüzden, bir günah keçisi arıyordu, kalabalığı yatıştıracak bir kurban, kolay bir çözüm, herkesi memnun edecek bir çare peşindeydi. Pilatus burada haklı haksız diye bir değerlendirme peşinde değildi. Kendi açısından hangisi elverişliyse, onu yapacaktı. Mesih’in aslında suçsuz olduğunu bildiği halde (‘O ne kötülük yaptı ki? (14) Pilatus’un ağır basan önceliği halkı memnun etmek, sukünetin bozulmasına izin vermemekti, çünkü bu kendi işine yarayacaktı.
Ne yazık ki bugün bile Pilatus gibi Mesih’i kullananlar, ondan getiri elde edeceğini sananlar eksik değildir.İster maddi kazanç için Hristiyan topluluğuna katılanlar, ister bir ‘gönenç müjdeciliği’ (Mesih’e gel refaha, sağlığa, mutluluğa kavuşursun) vaaz edenler, ister ‘kiliseye katılırsam kendime Amerikalı bir kız bulup, yurt dışına kaçarım’ diyenler...
Mesih’i kullanıyor musun? Sırf çarmıhın getirisine mi bakıyorsun? Mesih hayatını daha da kolaylaştırmak için ölmedi ki!
Fakat aynı zamanda bu hikayecikte bir ironi var. Yunus’un bir kurban olarak, denize atılmasını hatırlıyor musunuz? Fırtına hemen dindi (Yunus 1.15). Aynen öyle Mesih burada teslim edilince, kalabalığın sesi dindi. Mesih insanoğlunun hiddet ve şiddetini dindirmek için öldü.