12*Günah bir insan aracılığıyla, ölüm de günah aracılığıyla dünyaya girdi. Böylece ölüm bütün insanlara yayıldı. Çünkü hepsi günah işledi. 13Kutsal Yasa'dan önce de dünyada günah vardı; ama yasa olmayınca günahın hesabı tutulmaz. 14Oysa ölüm Adem'den Musa'ya dek, gelecek Kişi'nin örneği olan Adem'in suçuna benzer bir günah işlememiş olanlar üzerinde de egemendi. 15Ne var ki, Tanrı'nın armağanı Adem'in suçu gibi değildir. Çünkü bir kişinin suçu yüzünden birçokları öldüyse, Tanrı'nın lütfu ve bir tek adamın, yani İsa Mesih'in lütfuyla verilen bağış birçokları yararına daha da çoğaldı. 16Tanrı'nın bağışı o tek adamın günahının sonucu gibi değildir. Tek suçtan sonra verilen yargı mahkûmiyet getirdi; oysa birçok suçtan sonra verilen armağan aklanmayı sağladı. 17Çünkü ölüm bir tek adamın suçu yüzünden o tek adam aracılığıyla egemenlik sürdüyse, Tanrı'nın bol lütfunu ve aklanma bağışını alanların bir tek adam, yani İsa Mesih sayesinde yaşamda egemenlik sürecekleri çok daha kesindir. 18İşte, tek bir suçun bütün insanların mahkûmiyetine yol açtığı gibi, bir doğruluk eylemi de bütün insanlara yaşam veren aklanmayı sağladı. 19Çünkü bir adamın sözdinlemezliği yüzünden nasıl birçoğu günahkâr kılındıysa, bir adamın söz dinlemesiyle birçoğu da doğru kılınacaktır. 20Kutsal Yasa suç çoğalsın diye araya girdi; ama günahın çoğaldığı yerde Tanrı'nın lütfu daha da çoğaldı. 21Öyle ki, günah nasıl ölüm yoluyla egemenlik sürdüyse, Tanrı'nın lütfu da Rabbimiz İsa Mesih aracılığıyla sonsuz yaşam vermek üzere doğrulukla egemenlik sürsün.
AÇIKLAMA: ‘Her koyun kendi bacağından asılır’sözünü duymuşsunuzdur. İsa Mesih hepimizin günahlarına karşılık çarmıhta kurban oldu dediğimizde insanlar hemen bu atasözünü kullanarak itiraz eder. Yani bir insan başka bir insanın günahını karşılayamaz diye düşünüyoruz. Şimdi bu bölümde Elçi Pavlus Mesih ile Adem arasında kıyaslama yaparak buna cevap veriyor. Başta günahın çıkış noktasını hatırlatır bize; Adem bir günah işledi ve bu günah beraberinde dünyaya ölüm getirdi. O andan itibaren günah Adem’den sonra doğan herkese tek tek bulaştı. Bunu nereden biliyoruz? Çünkü herkes ölüyor! Ölüm günahın sonucu olduğuna göre demek ki herkes günahlıdır. Kısacası dünyadaki herkesin ölümlü olması Adem’in günahından payını aldığının kanıtıdır. Daha sonra Rab, Musa aracılığıyla Kutsal Yasa’sını verdi ve sayesinde insanlar ne kadar günahkâr olduklarını fark ettiler. Ancak günahı ortaya çıkartan Yasa değildi, esas baştan beri günah vardı. Bunun ispatı da Adem’den sonra doğan herkesin ölmesiydi.
Gördüğümüz gibi Adem bir günah işledi ve bu tek eylem bütün dünyayı batırdı. Şimdi bazıları buna şöyle tepki verebilir: ‘Ben neden Adem’in günahından sorumlu tutulayım? Bu adil değil!’Doğru ancak şunu biliyoruz ki adaletsizlik gerçeği değiştirmez. Bir çok örnek verebiliriz: Bir çocuğun özürlü olarak doğması annesinin sigara içmesinden kaynaklanabilir. Acı ama gerçek. Evet bizler bağımsız değiliz, başkalarının günahları bizi etkiliyor. Kendimizi çok özgür sanıyoruz ama içinde yetiştiğimiz aileyi ya da bulunduğumuz ülkeyi biz seçemedik. Örneğin ülkemizin başkanı bir gün bir başka ülkeyle savaşa giderse bu sadece onu etkilemez, hepimizin hayatına dokunur. Evet hepimiz atamız Adem’den günah virüsünü aldık. Ancak şunu da itiraf etmeliyiz ki bizler de üstüne kendi günahımızı de fazlasıyla ekledik. Sonuç olarak Tanrı bizi Adem’in yaptığından değil kendi yaptıklarımızdan yargılayacaktır.
Baştaki soruya dönüyoruz: Eğer Adem’in tek bir eylemi bütün insanlığı bu denli kirletebildiyse o zaman İsa Mesih’in tek bir eylemi de bütün insanları kurtarabilir. Bir kişinin suçu yüzünden dünya battı ama aynı şekilde bir insanın fedakârlığı da hepimizi aklayabilir. Adem dünyaya ölüm getirdiyse de Mesih tüm insanlara sonsuz yaşam bağışladı. Biri mahkumiyet getirdi ama diğeri kefaret sağladı. Adem’in günahı nasıl herkese bulaştıysa da İsa aracılığıyla gelen lütuf benzer şekilde herkesin yararına çoğaldı. Yine de bir çok kişi Mesih bizim günahlarımızı nasıl üstlenebilir diye itiraz edebilir. Bir örnek verelim: Benim oğlum bir az hiperaktiftir (tanıyan bilir), geçen gün bir adamın arabasının arka sileceğini kurcalarken elinde kaldı. Adamla konuştuk ve tamir etmesi 90 TL tuttu dedi. Peki oğlum bunu ödeyebilir mi? Mümkün değil, mecbur ben ödedim. Yani benim bir suçum olmadığı halde onun borcunu ben üstlendim. Aynı şekilde bizler günahımızın borcunu asla ödeyemeyiz. O yüzden Tanrı Baba onu yerimize ödedi. Yine bu herkesin yapabileceği bir şey değil. Normal bir insan başkasının günahını üstlenemez çünkü kendi günahı var. Ancak İsa Mesih günahsız olduğu için kendini bizim yerimize koyarak günahımızın bedelini karşılayabildi. Sonuç olarak esasında ihtiyacımız adalet değil, lütuftur. Tanrı sadece adil olsaydı çoktan mahvolmuştuk. Ancak Mesih aracılığıyla bağışladığı lütfa sığınırsak tüm günahlarımızdan af bulup sonsuz yaşama kavuşabiliriz.