Lev. 23:

Bayramın Adı

Anlamı ve Gerçekleşmesi

1)

4-5

Fısıh”

Kuzu olan Mesih'in Çarmıhtaki Ölümü (1Ko.5:7)

2)

6-8

Mayasız Ekmek”

Mesih'in kurtardığı halkın kutsallaşması (1Ko.5:8)

3)

9-14

Turfanda”

Ölümden dirilecek olanların “ilk örneği” (Turfanda) olan Mesih'in ölümden dirilişi (1Ko.15:20).

4)

15-22

Haftalar/
Pentikost”

Kutsal Ruh'un Gelişiyle kurtulanların ilk örnekleri toplandı (Elç.2:1-4).

5)

23-25

Borazanlar”

Kutsalların göğe alınmaları (1Se. 4:16-17) ve Rab'bin seçtiklerinin bir araya toplanması (Mat.24:31).

6)

26-32

Kefaret Günü”

İsrail'in ulusal tövbe günü (Zek.2:10 - 13:1)

7)

33-44

Çardaklar”

Mesih'in bin yıllık egemenliğinin sevinci (Zek.4:16).

Bütün ulusların Çardak Bayramı’nı kutladığı bu son sahne, bizlere Tanrı’nın düşmanlarının şiddetli muhalefetlerine ve Tanrı halkının bütün başarısızlıklarına karşın, sonunda Tanrı’nın vaadinin zaferi kazanacağı ve “evi”nin bina edileceğini gösteriyor. Rab, çölde çardaklarda halkıyla yaşadığı zamandan çok daha yüce bir şekilde aralarında yaşayacak.


MALAKİ: TANRI’NIN ANTLAŞMA MESAJCISI

Tanrı’nın halkından arda kalan acınacak haldeki ve şüpheci insanlara ve özellikle de onların ahlaksız kâhinlerine bir peygamber daha gönderir. Rab birçok kibirli şikayeti yanıtlar (1:2, 7, 12-13; 2:17; 3:7, 8, 13-15), bunların içinden en kötüsü de, “Hani, adalet sağlayan Tanrı nerede?” sözleriydi (2:17). Bu, basit ama insanın yüreğini araştıran bir yanıt getirir:

“‘Aradığınız Rab ansızın tapınağına gelecek; görmeyi özlediğiniz Antlaşma Ulağı gelecek’ diyor her şeye egemen RAB. Ama O’nun geleceği güne kim dayanabilir? O belirince kim durabilir? Çünkü O maden arıtıcının ateşi, çamaşırcının kül suyu gibi olacak.” (Mal.3:1-2)

Yine, Mesih’in iki gelişinin nasıl tek bir peygamberlik sözünde birleştiğini görüyoruz:

Bu önemli büyük vaatten aşağıdaki gerçekleri öğrenebiliriz:

1. Gelmekte olan Kişi RAB’bin (Yahve) Kendisidir. Tapınak da “O’nun tapınağıdır.”

2. Gelişi, Aracı olan “Antlaşma Ulağı” 113 aracılığıyla gerçekleşecekti.

3. Görünüşü, “kendini beğenmişler… kötülük edenler” için korkunç, ama “RAB’den korkanlar için” sevinç dolu bir olay olacaktı (3:15 - 4:2). Arıtıcının altının içindeki değersiz artıkları ayırması, çamaşır yıkayan kişinin kirli bir giysiyi temizlemesi ya da bir çiftçinin buğdayından çöpleri ayırması gibi (4:1) Mesih de halkını, özellikle de kâhinleri (1:6 - 2:9; 3:3) temizleyecek. Sadece yürekleri Tanrı’nın vaadine olan imanla temizlenenler, O’nun geliş gününe dayanabilecekler. “Adıma saygı gösterenler için ışınlarıyla şifa getiren doğruluk güneşi doğacak” (4:2).

Rab gelmeden önce, tıpkı Yeşaya’nın önceden bildirdiği gibi halkın yüreğini hazırlamak için bir haberciyi, “İlyas”ı gönderecekti (3:1; 4:5; Yşa.40:1-6). Mesih’in her iki gelişi de peygambersel yazılarda tek bir bütün olarak birleştiklerinden aynı şey habercisi için de geçerlidir. İsa’nın ilk gelişinde Vaftizci Yahya, “İlyas’ın ruhu ve gücüyle O’nun önünden gitmişti” (Luk.1:17). Kendisinin sonunda şehit edilmesi gibi Efendisi de bir süre sonra çarmıha gerilmişti. Mesih’in ikinci gelişinden önce “İlyas” yine gelecek ve her şeyi yeniden düzene koyacak (Mat.17:10-13).

Böylece vaat gerçekleşecektir. Tanrı’nın kutsallığı yargı gerektiriyordu: Tanrı’nın değişmez sevgisi olmasaydı, İsrail çoktan yok edilmişti (3:6). Ama Tanrı’nın Kendi antlaşmasına olan sadakatinden ötürü, Mesih’inin kefaret edici işi ve gerçek egemenliği aracılığıyla, tarihte şimdiye kadar görülmemiş ve şu anda da var olmayan bir şekilde bütün dünyayı yöneten bir krallık ile saf ve temiz bir tapınma, gelmekte olan çağın görkemli gerçeği olacaktır:

Doğudan batıya kadar uluslar arasında adım büyük olacak! Her yerde adıma buhur yakılacak, temiz sunular sunulacak. Çünkü uluslararasında adım büyük olacak!” diyor her şeye egemen RAB. (Mal.1:11).