İki “yük,” Zekeriya’nın geri kalan bölümlerini oluşturur. İlk mesaj (9–11 bölümler) Mesih’in ilk gelişini vurguluyordu, ikincisi ise (12–14 bölümler) O’nun görkemli ikinci gelişini bekler. Bu altı bölümün içinden dört dizi önemli peygamberlik yer alır. Sürgünden dönüşten Mesih’in ikinci gelişine dek uzanan belirli olaylar önceden bildirilir, bunlardan bazıları aşağıda gösterildiği gibi dört kez bildirilmiştir:
“İşte Kralın”
Dünyanın kötü yöneticilerinden (9:1-8) farklı olarak gelmekte olan Siyon’un Kralı, “adil kurtarıcı (kurtuluşla kuşanmış)… ve alçakgönüllü” olacak, Kudüs’e bir eşeğin sırtında girecek (9:9), buna karşın bu dünyaya ikinci gelişinde yeryüzünün her yanını barışla yönetecek (9:10). Burada yine Eski Antlaşma peygamberlerinin bir özelliği olan “peygambersel görüş açısı”nın bir örneğini görüyoruz. İki ayet içinde Mesih’in her iki gelişi de açıkça önceden bildirilmiştir. Her zaman olduğu gibi çekeceği acılar yüceliğinden önce gelmektedir:
“Uyan ey kılıç, Çobanıma karşı harekete geç!”
Tanrı, halkını sonsuza dek hiçbir işe yaramayan çobanların elinde bırakmayacak, onları kurtaracak ve onlara bakacak (9:16 - 10:12). Kötü kaderli sürü Mesihkarşıtıyla doruğuna çıkacak, hiçbir işe yaramaz birçok çobanın elinde acılar çekecek (11:1-9; 15-17) ve gerçek Çoban olan Rab bir köle parasına ele verilecek (11:12-13; Çıkış 21:32; Matta 27:1-10). Ama İyi Çoban’ın çarmıhta Rab’bin yargı “kılıcıyla” “vurulması” “Davut soyunu ve Yeruşalem’de yaşayanları günahtan ve kirlilikten arındırmak için bir pınarın” temelini sağlayacak (13:1-7). O günde Rab ruhundan dökecek; “lütuf ve yakarış ruhunu dökeceğim. Bana, bedenini deldikleri adama bakacaklar… yas tutacaklar” (12:10-14; Yşa.53). Bilincine vardıkları bu şey onları huşu içinde bırakacak ve sonunda kaybolan İsrail ulusunu yeniden Rab’be getirecek.
“İşte RAB’bin günü geliyor!”
Sonucu belirleyecek olan savaş Rab’bin önderliğinde olacak. O gün, onlar kendileri için birçok sorun yaratan Yahudileri kesin olarak yok etmeye çalışırlarken, Rab bütün ulusları bir araya toplayacaktır (14:1-2). Dünyanın bütün ulusları Yeruşalim’in son kuşatılmasında birleşecekler (12:1-9; 14:1-3). Doğanın büyük çırpınmaları içinde Rab Mesih’in Kendisi, ulusları cezalandırmak için alev alev bir görkem içinde yeryüzüne inecektir (bkz. 14:12-15). (Bu önemli olaylar, özellikle de son “canavar” olan Mesihkarşıtı hakkında İncil’de neler söylendiğini görmek için bkz. Mat.24:15-31; 2Se.1:6 – 2:12; Esi.19:11 – 20:6).
Sağdaki çizelgede gösterildiği gibi, “O gün O'nun ayakları Yeruşalim'in doğusundaki Zeytin Dağı'nın üzerinde duracak. Zeytin Dağı doğuya ve batıya doğru ortadan yarılıp çok büyük bir vadi oluşturacak. Dağın yarısı kuzeye, öbür yarısı güneye çekilecek” (14:4). Mesih, göğe alındığı aynı tepeye inecektir (Elç.1:6-12).
Zekeriya büyük bir sevinçle şöyle bildirir, “O zaman Tanrım RAB bütün kutsallarıyla birlikte gelecek!… Yahvebütün dünyanın kralı olacak” (14:5-11). Bu, Tanrı’nın halkının hatta bütün yaratılışın çağlardır beklediği gündür:
“Yaratılış, Tanrı çocuklarının ortaya çıkmasını büyük özlemle bekliyor... yaratılışın, yozlaşmaya olan köleliğinden kurtarılıp Tanrı çocuklarının yüce özgürlüğüne kavuşturulması ümidi vardır” (Rom.8:19-22).
Mesih, dünya barışı ve kutsallığı içeren vaat edilen krallığını kuracaktır (14:16-21).
Ulusların, “Her Şeye Egemen RAB olan Kral'a tapınmak ve Çardak Bayramı'nı kutlamak için” Yeruşalim’e gidecekleri bize birkaç kez söylenmiştir (14:16-19). Bu, Levililer 23’de Tanrı tarafından buyrulmuş olan ve İbrani takviminde yer alan son bayramdı. Bu yedi bayram, aşağıda özetlendiği gibi, Tanrı’nın peygambersel programındaki anahtar olayları resmediyordu.